قوجاناسىر حيكايالارى
مولدەكەڭدى ابدەن تيتىقتاتقان- دى. ۇرىس- جانجالدان جالىققان مولدا ءبىر دوسىنىڭ ۇيىنە ەكى- ءۇش كۇنگە دەمالۋعا بارادى.
دوسى جىلى قارسى الىپ، تاماقتانىپ بولعان سوڭ ۇيقىعا جاتادى. تاڭەرتەڭ مولدا ويانىپ تەرەزەنى اشىپ اۋلاعا كوز سالسا، ءۇي يەسى تەرەزە الدىنداعى اعاشتى كەسىپ جاتىر ەكەن.
- جايقالىپ تۇرعان اعاشتى نەگە كەسىپ جاتىرسىڭ؟ - دەپ سۇرايدى مولدا. - جانىڭ اشىماي ما؟
- مولدەكە، بۇل زۇلىم اعاش، - دەپتى سوندا دوسى. - مەن بۇل ءۇيدى ساتىپ الماي تۇرعاندا وسى ۇيدەگى ايەل اسىلىپ ءولدى. ال بۇگىن كورشىنىڭ ايەلى اسىلىپ ءولدى. بۇعان كىنالى وسى اعاش دەپ كەسىپ تاستاعالى جاتىرمىن.
- قۇداي ءۇشىن! - دەپ ايقاي سالىپتى سوندا قوجا، - ءبىر كۇنگە كۇتە تۇر! ەرتەڭ مەن ايەلىممەن وسىندا كوشىپ كەلەيىن.. .
* * *
قوجاناسىر ايەلىنە جەتىپ كەلىپ:
- ءاي، قاتىن، تەزىرەك اس قامدا، بۇگىن بىزگە قوناق كەلەدى، - دەيدى.
- ول قانداي قوناق؟ ! - دەپ ايقاي سالىپتى ايەلى. - ۇيدە جەيتىن ەشتەڭە جوق، بالا اۋرۋ، ال مەن مونشاعا بارۋىم كەرەك، بالالارعا شەشەم كەلىپ قارايدى.
- ە، مىنە، وسى سەبەپتى مەن دوسىمدى قوناققا شاقىرىپ ەدىم، - دەپتى قوجاناسىر، - ايەل، بالا- شاعا، ەنە جانە ولاردىڭ اۋرۋ- سىرقاۋلارى قالاي بولادى - سونى ءوز كوزىمەن كورسىن دەپ ەدىم. بايعۇس ۇيلەنبەكشى بولىپ ءجۇر ەدى.
* * *
ءبىر كۇنى ءامىر تەمىر جيھانگەر مولدادان:
- مولدا، مەنىڭ سارايىما جۇلدىزشى كورىپكەل كەرەك ەدى، ءبىراق لايىقتى ەشكىمدى تابا الماي جاتىرمىن. سەن جۇلدىزشى بولساڭ قايتەدى؟ - دەيدى.
- تەك ايەلىممەن بىرگە عانا جۇلدىزشى بولا الامىن، - دەيدى سوندا ول.
- نەگە ولاي؟ - دەيدى تەمىر.
- باياعىدان بەرى، - دەپتى سوندا مولدا، - مەنىڭ پىكىرىم مەن ايەلىمنىڭ پىكىرى ەشۋاقىتتا سايكەس كەلمەيدى. ماسەلەن، ەگەر مەن اسپانعا قاراپ «ەرتەڭ جاۋىن بولادى» دەسەم، ول «جوق، جاۋىن بولمايدى» دەيدى. بۇدان سوڭ اركىم ءوز ايتقانىنان قايتپاي قويادى. ولسەك تە ءبىر- ءبىرىمىزدى قوشتاپ، مويىنداي قويمايمىز. ايتالىق، ول بيىل ەگىن بىتىك بولادى دەسە، مەن ءسوز جوق، «جوق، بولمايدى» دەيمىن. بىرنەشە جىل بويى وسىلاي، نە مەنىڭ، نە ونىڭ ءسوزى راس بولىپ شىعادى. ءۇشىنشى جاعداي بولمايدى. سول سەبەپتى تەك ايەلىممەن بىرگە جۇلدىزشى كورىپكەل بولا الامىن.
بەرىك سادىر
«ەگەمەن قازاقستان»