پاناسىز قالعان ۇل مەن ءتىل

 استانا. قازاقپارات - ​كۇندەگى ادەتىمەن، ساعات 8:00 دە جۇمىسقا شىققان ادىلەتتىڭ الدىنان بالالارى جۇگىرىپ شىعىپ:

- اكە سەن جۇمىسقا كەتتىڭ بە؟ قاشان كەلەسىڭ؟(ورىسشا ايتتى) دەپ شۋىلداپ ءجۇر. ءبىر جاعىنان جۇبايى كەلىپ: - جولىڭ بولسىن! دەپ قولىنا ەكى دوربا ۇستاتتى. بىرىندە كەشەدەن قالعان قوقىس، ەندى بىرىندە تۇسكى اسى بار ەكەن.

ەسىكتەن شىققان بويدا قوقىس سالعان جاشىككە جاقىنداپ بارىپ، قوقىس تولى دوربانى جاشىككە لاقتىرىپ قالعان ەدى، شىر ەتكەن نارەستەنىڭ ءۇنى ەستىلدى. اڭ-تاڭ بولىپ قالعان ادىلەت جاشىككە اسا ساقتىقپەن جاقىنداپ قاراپ ەدى، وي سۇمدىق-اي، توبەسىنەن ءبىر شەلەك مۇزداي سۋ قۇيىلعانداي سەزىندى. جاشىكتىڭ ىشىندە قانعا مالىنعان شۇبەرەككە وراۋلى نارەستە جاتىر. ادىلەت نە ىستەرىن بىلمەي قولىنا تەلەفونىن الا سالىپ، 103-كە ءيا 102-گە قوڭىراۋ شالدى. ابدەن ەسىنەن اداسقان ادىلەت، جاشىكتەگى بالانى الىپ قاراپ ەدى، ەرىكسىز كوزىنە جاس ءۇيىرىلدى.

- مىناۋ ۇل عوي. و اللا، بۇل سۇمدىق كىمنىڭ ويىنا كەلدى ەكەن؟ قايران ۇل، كىمگە عانا ارتىق بولىپ كورىندى ەكەن، قاي زالىم سەنى باۋىرىنان تەۋىپ، دالاعا تاستاپ كەتتى ەكەن... دەپ ءوز-وزىمەن كۇبىرلەپ كەتتى.

«كۇندەگى ادەتىمىزبەن تاڭعى ساعات 8:00-دە جۇمىسقا بارايىن دەپ ۇيدەن شىعاردا «دو سبيدانيا پاپا» دەپ ارتىڭنان بالالارىڭ جۇگىرىپ شىقسا، جۇمىسقا كەلگەن ساتتە «گۋد مورنيڭ» نەمەسە «نيحاۋ» دەپ ارىپتەسىم تۇرسا. ودان قالدى تاعى ءبىر بوتەن تىلدە بىرەۋ كەلىپ الدىمنان شۇلدىرلەسە...» دەپ ويلاپ تۇرعاندا قۇلاعىنداعى تەلەفوننان «زدراۆستۆۋيتە، سلۋشايۋ، گوۆوريتە» دەگەن 103-تەن بە الدە 102-نىڭ با، ايتەۋىر وپەراتور سويلەپ جاتتى...

- و اللا، بۇل سۇمدىق قوي، قايران قازاعىمنىڭ ءتىلى مەن ۇلى-اي، كىمگە عانا ارتىق بولىپ كورىندىڭ ەكەن.ءبىرىن ەشكىم پايدالانعىسى كەلمەيدى، ەندى ءبىرىن قوقىس جاشىگىنە لاقتىرادى، - دەپ ادىلەت تاعى دا ىشتەن كۇبىرلەي بەردى.