قازاقتىڭ «قىزدى تەپپە!» دەگەن تاربيەسىنىڭ تۇبىندە قانداي اڭىز-ءتامسىل بار؟
ءيا، قۇلىنداي شاعىڭدا تەبىسىپ ويناۋ جاراسىم، الايدا، قىزدى جاۋھارداي كۇتەتىنى تاعى بار؟ نەگە دەپ ويلانىپ كوردىڭىز بە؟ جاۋابىن بىرگە وقيىق.
VIII عاسىردا ءومىر سۇرگەن تۇركى حالىقتارىنىڭ ۇلى ويشىلى - قورقىت بابامىز قىرىق جىل ولىمنەن قاشىپتى. اجالعا ايلا تاپتىرماي، ۇزاق جاساپتى. ولىمگە سەبەپ بولار بارلىق اپاتتىڭ الدىن الىپ، ارالدا قوبىزىن زارلاتىپ وتىرادى ەكەن. وعان شاكىرتتەرى توستاقپەن اس اكەلىپ تۇرىپتى. ءبىر كۇنى قاراقۇرت توستاققا جابىسىپ ارالعا ءوتىپ كەتەدى. قورقىت اۋقاتتانىپ وتىرعاندا قاراقۇرت باشپايىن شاعىپ الادى. قورقىت قاراقۇرتتىڭ ۋىنان ءىسىنىپ، دىرىلدەپ، جانالقىمعا كەلەدى. سوڭعى دەمى ۇزىلەر شاقتا شاكىرتتەرىنە:
- مەنى كەبىندەپ جەرلەگەندە سول اياعىمنىڭ باشپايلارىن كومبەي، سىرتقا شىعارىپ قويىڭدار، - دەپ وسيەت ايتادى. شاكىرتتەرى:
- بابا، نەگە ولاي دەيسىز؟ - دەيدى.
- سەبەبى، بوزبالا شاعىمدا سول اياعىم قارىنداسىما ءتيىپ كەتىپ ەدى. قارىنداسىنا قولى، نە اياعى تيگەندەردىڭ كوردەگى ازابى قاتتى بولادى. وسى قاتەلىكتىڭ وكىنىشى وزەكتى ورتەپ كەتتى. كومىلمەگەن اياعىم كەيىنگى ۇرپاققا ونەگە بولسىن. قىز بالانى ۇرىپ-سوقپاڭدار. قۇدايدىڭ قاھارىنا ۇشىرايسىڭدار، - دەگەن ەكەن.
«وتباسى حرەستوماتياسىنان»