ماحاببات، قىزىق مول جىلدار: جالعىز جارىن شىن سۇيە بىلمەگەن ادام جولداسىن دا جاقسى كورە المايدى
ال تىڭداڭىزدار. ازعانتاي عانا ءوزى دە. «ەربول، جانىم ەربول! وتكەن تۇندە، سەن مەنى پەرزەنتحاناعا اكەپ سالىپ قايتىپ كەتكەننەن كەيىن ماعان وسىندا ءولىپ قالاتىن شىعارمىن دەگەن وي كەلدى. مەن ولسەم دە، بالا ولمەسە ەكەن دەپ تىلەدىم. اتىن ءوزىڭ قوي. سەن نە دەپ قويساڭ، مەن سوعان ريزامىن، مەنىمەن كەلىستىم دەپ ەسەپتە. بۇل - مەنىڭ بولاشاققا جولداعان سالەم حاتىم بولادى عوي سوندا، ءيا، «ماماڭ اتى كىم؟ » دەسە، «مەتاي» دەيدى عوي ول ءتىلى شىققان سوڭ. ول مەنى ايتقانى عوي. سوندا سەن كۇلەسىڭ دە، كۇرسىنىپ مەنى ەسكە الاسىڭ عوي. جو- جوق، بۇل جاي وي عوي، ەربول. مۇمكىن، مەن ولمەيتىن شىعارمىن. ءبىراق: «ولەتىن ادام اجالىن سەزىنەتىن سياقتى» دەپ سەن ءوزىڭ ايتۋشى ەدىڭ عوي. مەن دە بىردەڭەنى سەزەمىن بە، قايدان بىلەيىن. سەزبەگەنىم جاقسى بولار ەدى. بالكىم، بۇل سەنى شەكسىز سۇيەتىندىگىمنەن شىعار. سەنەن اجىراماسام ەكەن دەگەن تىلەگىم وزىنەن- ءوزى ۇرەيگە ۇلاساتىن بولار. سۇيگەن جۇرەك - ءدىرىلشىل، كۇيگەن كوڭىل - ىرىمشىل كەلەتىن شىعار تەگى.
* * *
ەربولىم مەنىڭ! مەن تاعى دا قورقىنىشتى ويلار ويلادىم. ادامدار ءبىرىن- ءبىرى سۇيەدى. سودان سوڭ بىرەۋى ءولىپ، ساۋدىراعان سۇيەك بولىپ، جەر استىندا قالادى. ول ەشتەڭەنى دە بىلمەيدى، سەزبەيدى. ەشتەڭەگە قينالمايدى، ويلامايدى. ءبىراق بار سالماق، بار اۋىرتپالىق ءتىرى قالعانعا تۇسەدى عوي. جامان، ارسىز جار ەسەپتى تىرشىلىگىن جاساي جاتار. ادال جارعا اۋىر تيەدى- اۋ جالعىزدىق. شىركىن، شىن سۇيىسپەنشىلىكپەن قوسىلعان جاندار ولمەيتىن بولساشى! جوق، مۇنىم تابيعات زاڭىنا قايشى بولار. وندا، ونداي ادامدار ۇزاق جاسايتىن بولساشى ەڭ بولماسا! ءبىراق مەن ولسەم دە ولمەيتىن شىعارمىن دەپ ويلايمىن تاعى دا. ويتكەنى مەن ىشىمنەن شىعاتىن بالا دا جانە سەنىڭ جۇرەگىڭدە ءومىر سۇرەمىن عوي. سوندا ول مەنىڭ ولمەگەنىم ەمەس پە؟ سولاي ەمەس پە، ەربول؟ سولاي دەشى، جانىم، كوكەتايىم!.. مەن ساعان بۇل جولداردى تەك ءىشىم اۋىرماسىن دەپ قانا جازىپ وتىرمىن، ەربول. سەنى ويلاپ سەن تۋرالى جازا باستاسام- اق، ءىشىمنىڭ اۋىرعانى قويا قويادى. تەگى ىشتەگى تەنتەك اكەسىن سىيلايتىن بولۋى كەرەك. كوردىڭ بە مىنە اكەنىڭ بەدەلى قانداي بولاتىنىن!
* * *
اينالايىن، كوكەتايىم! سەن مەنىڭ وسى سوزدەرىمدى جاقسى كورەسىڭ عوي. سەن ەستىسىن دەپ مەن مۇندا وسى ەكى ءسوزدى الدەنەشە رەت ايتتىم. ەستىدىڭ بە ؟ .. ويپىراي، ءىشىم اكەتىپ بارادى.. . ۋھ، بۇراپ- بۇراپ ارەڭ باسىلدى-اۋ, ايتەۋىر. دارىگەرلەر مەرزىمىنەن بۇرىن كەلگەن تولعاق دەيدى. ول نەگە مەرزىمىنەن بۇرىن كەلەدى ەكەن ؟ .. نە ايتايىن دەپ ەدىم ساعان؟ ءيا، جاڭا ەسىمە ءتۇستى. ءۇنجىرعاڭدى تۇسىرمەي، ۋاقىتىندا شاشىڭدى الدىرىپ، ءارقاشاندا ۋماجدالماعان تازا كيىم كيىنىپ ءجۇر، قۋاتىم. جۇرت سەنىڭ ىشىڭە ۇڭىلمەيدى، سىرتىڭا قارايدى. جانىڭ جاداۋ، جاعاڭ جاماۋ بولسا، سوعان سۇيسىنەتىندەر دە شىعادى. ەشكىمگە تابا بولماي، تىك ءجۇر، جانىم، جاراي ما؟ اراق ىشپە، كەرەگى جوق. ءوزىڭ دە قۇمار ەمەسسىڭ عوي. ءوزىمىز ىشپەي ۇلگى كورسەتسەك، كەيىن بالالارىمىز دا ىشپەس ەدى دەپ ويلايمىن، ىشپەسە دەپ تىلەيمىن! مەنىڭ ەركىمە سالسا - بۇكىل بولاشاق ۇرپاق اتىمەن اراق ىشپەسە ەكەن دەيمىن. كاپيتاليزمنىڭ قالدىعى دەگەننىڭ ەڭ زۇلىمى - وسى اراق. ءبىزدىڭ قوعامىمىزدىڭ ىشكى جاۋى دا وسى. ەندەشە اراقتى قۇرتۋ كەرەك، ومىردەن الاستاۋ كەرەك ونى. اراق بار جەردە، مەنىڭشە، ەشبىر مورال زاڭى، ول قانداي اسىل سوزدەردەن ءتىزىلىپ، التىن ارىپپەن جازىلسا دا جۇزەگە اسپايدى، ەربول. دۇنيەدە سۋ، ءسۇت، شاي، قىمىز، ليمونادقا جەتەتىن نە بار، شىركىن. ادامدى جەلىكتىرمەيتىن مومىن سۇيىق وسىلاردىڭ ءوزى جاقسى. «مومىن سۇيىق» دەگەنىم كىسى سياقتى بوپ كەتتى، ءيا، ەربول. بۇل - بەينەلەپ سويلەۋدى سەنەن ۇيرەنگەنىم بولۋ كەرەك. سەن مەنەن نە ۇيرەندىڭ؟ ەشتەڭە ۇيرەنگەن جوق شىعارسىڭ دەپ ويلايمىن. ال مەن سەنەن كوپ نارسە ۇيرەندىم عوي، كۇنىم. كىسىنى الالاماۋدى، ادامدى ارىنا قاراپ قۇرمەتتەۋدى، ءوز ويىڭدى كۇمىلجىمەي اشىق ايتۋدى، قايىرىمدىلىقتى، باسقالارعا بولىسقىشتىقتى، بىرەۋدىڭ ىشىندەگى جان اۋرۋىن بىلدىرمەي ءبىلىپ الا قويۋدى - وسىنىڭ ءبارىن سەنەن ۇيرەندىم، ەربول. ناعىز ءومىردىڭ ءوزىن سەن ۇيرەتتىڭ ماعان! سەنسىڭ مەنىڭ ماڭگىلىك ۇستازىم!
* * *
ءبىزدىڭ پالاتادا ءبىر ءارتيستىڭ ايەلى جاتىر. سەن بىلەسىڭ، ەربول ول ءارتيستى، «وتەللودا» ياگو بوپ وينايدى. ايەلى التىنشى بالاعا بوسانىپتى. بوسانعانىنا ءبىر ايدان اسسا دا وسىندا جاتقان كورىنەدى. - اپاي، مۇندا نەگە جاتىرسىز ۇيگە قايتپاي؟ - دەپ سۇرادىم كەشە ودان. - وي، شىراعىم- اي، تاماعى جاقسى، تىنىش جەردە جاتا بەرۋ كەرەك قوي، - دەدى ول. - وسىندا وڭالىپ العان جاقسى. بۇلار ءبىر اپتا وتكەن سوڭ- اق شىعارامىز دەپ قودىراڭداي بەرەدى. ال، ءادىسىن تاپساڭ - شىعارا المايدى. العاشىندا تىماۋ ءتيدى، باسىم اۋىرادى» دەدىم. سوڭعى بەس كۇن بويىنا «تەمپەراتۋرامەن» جاتىرمىن. - ىستىعىڭىز جوعارى ما؟ - دەپپىن ودان اڭقاۋ باسىم. ايەل كۇلدى. - اڭگىمە سول ىستىعىمنىڭ جوقتىعىندا عوي، - دەدى ول. - ىستىعىمدى ولشەۋگە تەرمومەتر بەرگەندە سەسترانىڭ كوزىن الا بەرىپ، جىڭىشكە جاعىن ودەيالاعا ىسىپ- ىسىپ جىبەرەمىن. كەيدە - 37, كەيدە - 38 بوپ شىعا كەلەدى. ولار سەنەدى. كەيىن سەن دە ءسويت. مەن جاعامدى ۇستادىم. - اپاي، الداعانىڭىز دۇرىس ەمەس قوي، - دەپ باسىمدى شايقادىم. جو- جوق. مەن ەشقاشاندا ويتە المايمىن، ەربول. پەرزەنتحاناعا كەلگەلى تۇتقىنعا تۇسكەندەيمىن مەن. وسىندا " ءوزىڭسىز وتكەن ءۇش كۇن (بۇگىن ءۇشىنشى كۇن) ءۇش جىلداي بوپ كورىندى ماعان. مەن بوسانعاننان كەيىن ءبىر كۇن دە قالمايمىن مۇندا. مەنى بوسانا سالىسىمەن دارىگەردەن سۇراپ الىپ كەت، ەربول. جاراي ما، قۋاتىم، جاراي ما؟
* * *
جۇرت كۇيەۋلەرىنە ەركەلەتىپ ات قويىپ جاتادى عوي وسى: قۇرمانعاليدى - قۇرماش، ۋاتايدى - ۋاش دەپ. مەن سەنى ءالى ءبىر رەت ەركەلەتىپ اتاماپپىن عوي، جانىم. بۇگىننەن باستاپ ەرتاي دەپ ەركەلەتەيىنشى سەنى. ەرتايىم مەنىڭ! سەنىڭ حالىق قامىن، مەملەكەت مۇددەسىن ويلايتىن ۇلكەن جۋرناليست بولعانىڭدى كورسەم دەپ ارمان ەتۋشى ەدىم ىشتەي. باعانا ءوزىڭ اكەپ بەرگەن گازەتتە باسىلعان «جۇمىسشى مۇددەسى» دەگەن ماقالاڭدى وقىپ، توبەم كوككە جەتكەندەي بوپ قالدى بۇگىن. رەداكتورىڭ ماقتاسا، ماقتاعانداي ەكەن! ءبىراق سەن وعان ماقتانىپ كەتپە، كۇنىم. (ماقتانبايتىنىڭدى بىلەم عوي، انشەيىن ايتامىن، وعان وكپەلەپ قالما. جاراي ما؟ ) ايتپاقشى، بۇگىن مايدىڭ 5 ءى ەكەن عوي. سەن اكەپ بەرگەن گازەتتەن كورىپ ەسىمە ءتۇستى. سەنى باسپا ءسوز كۇنىمەن قۇتتىقتايمىن. ودان كەيىن بۇرسىگۇنى بولاتىن راديو كۇنىمەن، ودان سوڭ جەڭىس كۇنىمەن قۇتتىقتايمىن. جالعىز مەن عانا ەمەس، «پاپاما مەنەن دە سالەم ايت!» دەپ ءبۇيىرىمدى تەپكىلەپ جاتىر مىنا تەنتەگىڭ. ونىڭ دا سالەمىن قابىل ال! ايتپاقشى، ەرتاي، سەن بارىپ دەكاناتقا ايت - مەنى پەرزەنتحانادا جاتىر دەپ مەملەكەتتىك ەمتيحانعا كىرگىزبەي قويىپ جۇرمەسىن. مەنىڭ «ادەبيەتتەگى ەڭبەكشى ايەلدەر بەينەسى» دەگەن تاقىرىپقا جازعان ديپلوم جۇمىسىمنىڭ دا دايىن ەكەنىن ايت. ءوزىڭ بىلەسىڭ، وسىعان دەيىن ءبىر كۇن ساباقتان قالعان جوقپىن عوي مەن. مەملەكەتتىك ەمتيحان تاپسىرۋعا قالايدا كۇيىم كەلەدى. قالايدا مەنىڭ بيىل قۇربىلارىممەن بىرگە ديپلوم الۋىم كەرەك. مەكتەپكە جولداما الىپ، كلاسقا كىرىپ، «سالەمەتپىسىڭدەر، بالالار. مەن سەندەردىڭ مۇعالىمىڭمىن» دەپ جاس ۇلانداردىڭ الدىندا جىميا كۇلىپ تۇرسام، ارمانىم بولماس ەدى، دۇنيە- اي!.. ويپىراۋ، مىناۋ سالەمحات تاعى دا تىنىشسىزدانا باستادى عوي.. . مەن وسىنى سالەمحات، سالەمحات دەي بەرەمىن. تۇبىندە سالەمحات اتانىپ كەتىپ جۇرمەسىن وسى تەنتەگىمىز. مەن بۇل تەنتەگىڭدى قانداي بولسا ەكەن دەپ ويلايتىنىمدى بىلەسىڭ بە سەن؟ ۇل بولسا - ساعان، قىز بولسا - ماعان تارتسا ەكەن دەيمىن. ءبىراق ۇل بولسا دا، قىز بولسا دا اقىرى، ادامگەرشىلىگى سەندەي بولسا ەكەن! ال ساعان تاعى دا سالەمحاتتان سالەم، پاپاسى.
* * *
ادال دوس ادامعا مەدەۋ دە، دەمەۋ دە، ماقتانىش تا، مەرەكە دە عوي، شىركىن! ءبىزدىڭ مايرا سونداي عوي. جانى قالماي ءجۇر بايعۇستىڭ ءبىز ءۇشىن. باعانا كەلىپ: بالانى ۋايىمداما، بوسانعان سوڭ اپاما باقتىرامىز. اپام وزىمە اكەم بەرىڭدەر دەپ ايتتى» دەپ كەتتى. اپامدى اۋرە قىلماسپىز. سولاردىڭ سىرتتاي جاساپ جاتقان قامقورلىعىنا جانىڭ ەريدى. ونىڭ ارتىنان ءوزىڭنىڭ «كەشكى كولەڭكەڭ» - جومارتبەك كەلدى. (سەن ەكەۋىڭ ءبىرىڭدى- ءبىرىڭ جەڭە الماي- اق كەلەسىڭدەر قاجاسىپ. سەن ونى كەشكى كولەڭكەم دەپ اتاساڭ، ول سەنى ءوزىمنىڭ تۇسكى كولەڭكەم دەپ شىعا كەلەدى. ايتەۋىر قيسىندىرىپ، ءبىر نارسەنى تابا قويادى. ) ءبىر گازەتتى بالا ەتىپ الپەشتەپ، «ىڭگا- ىڭگا» دەپ مەنى مازاقتاپ كەتتى تەرەزە سىرتىنان. مەيلى، مازاقتاسا مازاقتاي بەرسىن. ەرتەڭ ءوزى كەلىنشەك الىپ، بالالى بولعاندا كورەرمىز ونىڭ اۋسەلەسىن.
* * *
بۇل كۇندەلىكتى مەن جاي، اشەيىن، ەرمەك ءۇشىن جازىپ ءجۇرمىن، پاپاتاي. سالەمحاتىڭ باج ەتىپ باقىرىپ جەرگە تۇسكەننەن كەيىن وزىڭە بەرىپ جىبەرەمىن مۇنى. كەيىن دوس- جاراندارعا وقىپ، تۇڭعىشىمىزدىڭ دۇنيەگە قالاي كەلگەنىن ايتىپ، وسى كۇندەردى ەسكە الىپ كۇلىپ وتىراتىن بولارمىز ءالى. سوعان جازسىن، سوعان جەتكىزسىن! ءيا، پاپاتاي.. .»
ەپيلوگ ورنىنا
كوڭىلى بوساپ، كوزىنە جاس كەلگەندەي بولىپ، ەربول ءبىراز ۋاقىت ءۇنسىز وتىردى. بويىن جيىپ، بۋىنىن بەكىتكەننەن كەيىن ول ءسوزىن قايتا جالعاپ، اڭگىمەسىن اياقتاۋعا كىرىستى. مىنەكي، مەڭتايدىڭ سوڭعى كۇندەلىگى وسى. جان ءتاسىلىمىن جاساپ جاتقان ادامنىڭ اقىرعى تىنىسى، سوڭعى قىرىل، سوڭعى ءدىرىلى سياقتى، اسىل جاردىڭ اقىرعى ءسوزى ەدى بۇل. ءبىراق وسى ازعانتاي سوزدە مەن ءۇشىن قانشاما سىر، قانشاما جىر جاتىر دەسەڭىزشى! قانشاما وكىنىش، قانشاما مۇڭ بار مۇندا. وقىپ وتىرىپ سان رەت وكىرىپ، وكسىپ جىلاعانمىن مەن. ودان ايىرىلىپ قالارىمدى ءوزىم دە سەزدىم بە، قايدام، مەڭتايدى ايالاپ، ايمالاپ، قۇشىپ، سۇيۋگە، بالاداي الپەشتەپ، ەركەلەتۋگە ءبىر تويماۋشى ەدىم. اقىرى ونىڭ ءبىر كىشكەنتاي قارا تىرناعىنا دا زار بوپ اڭىرادىم دا قالدىم. ءتورت جىل سوعىستا ءتورت تالىنا قىلاۋ كىرمەگەن كومىردەي قارا شاشىم مەڭتايدان ايىرىلعان تۇستا اپپاق قۋداي بوپ شىعا كەلدى. تالاي رەت ۇيىقتاپ جاتىپ مەڭتاي ءۇنىن ەستىدىم. «جانىم ەربول، ەر بول!» دەپ ول سان رەت قۇلاعىما سىبىرلادى. ەدەن سىقىر ەتە تۇسسە، مەڭتايدىڭ ءجۇرىسىن تانىپ، سان رەت باسىمدى كوتەرىپ الدىم. ونىڭ كويلەگىنىڭ سىبدىرىن ەستىگەندەي بوپ سان رەت ەلەڭدەدىم. ءبىراق ول كەلمەدى، كورىنبەدى. ماڭگىلىككە جوق بولدى، عايىپ بولدى. تاڭ الدىندا كورگەن ءتاتتى تۇستەي عانا ەلەس قالدى. كەيدە ءبىر وڭاشادا، وتكەندى ويلاپ مۇڭعا باتاسىڭ. سوندا، «قۇداي- اۋ، قايدا سول جىلدار؟ » دەگەن اباي جولدارى ەرىكسىز ەسكە تۇسەدى. ويلاپ- ويلاپ كەلىپ، جاستىق شاعىڭنىڭ ورىنسىز وتپەگەنىن ىشتەي مەدەۋ، ماقتانىش ەتەسىڭ. ويتكەنى ادامزات تولقىن- تولقىن بولىپ دۇنيەگە كەلەدى، تۇيدەك- تۇيدەگىمەن ومىردەن وتەدى. ءار تولقىن، ءار تۇيدەك العى شەپكە شەرۋ تارتقان اسكەر لەگىنە ۇقسايدى.
وكتيابر ريەۆوليۋتسياسى مەن ازامات سوعىسىنا قاتىسقان قۇرىش ادامداردىڭ تەمىر تاسقىندى لەگىنە ىلەسىپ، ءبىز 18 بەن 22 جاستىڭ اراسىندا ازاتتىقتىڭ اۋىر جۇگىن ارقالاپ، ءتورت جىل تولاسسىز قان كەشتىك. پەشتەن جاڭا عانا قوتارىلعان قىزىل شويىنداي جۇيتكىپ، باتىستان موسكۆاعا قاراي لىقسىعان وت پەن ءورت سەلىنىڭ، قورعاسىن مەن تەمىر توپانىنىڭ الدىن توستىق. ءبىزدىڭ جاس ءتانىمىزدى نەمىس فاشيستەرىنىڭ وعى شۇرق- شۇرق تەسكىلەدى؛ جاۋ تانكتەرى ۇستىمىزدەن تاپتاپ، جاس سۇيەگىمىزدى سىقىر- سىقىر سىندىردى؛ جاس جۇرەكتەرىمىزگە نەمىستىڭ قۇلاشتاي قانجارلارى كىرش- كىرش قادالدى. كونسلاگەردەن قاشقانىمىزدا نەمىستىڭ قاسقىر يتتەرى قوڭ ەتىمىزدى تىرمالاپ، تەرىمىزدى جالبىراتىپ، قان جوسا ەتىپ تالادى. ءبىزدى زۇلىم جاۋ كامەرالارعا قاماپ، ۋلى گاز جىبەرىپ تۇنشىقتىردى. ءبىزدى ولار تىرىدەي وتقا ورتەدى، كوزىمىزدى باقىرايتىپ قويىپ، تىكەمىزدەن تىك تۇرعىزىپ كورگە كومدى. ءبىراق ءبىز: - قاسيەت كۇشى ۇلى وتاننىڭ، قاناتىن بەر قىران قۇستىڭ، اشۋىن بەر ارىستاننىڭ، جۇرەگىن بەر جولبارىستىڭ! كۇللى الەمنىڭ اشۋ- كەگى، ورنا مەنىڭ كەۋدەمە كەپ! جاۋ جولىنا اتام سەنى، بومبا بول دا جارىل، جۇرەك! دەپ، جانعان سامولەتتەن جاۋ كولونناسىنا جاۋ وعىنداي شانشىلدىق، اينالاعا ءولىم شاشقان اجال دزوتىنا ءوز دەنەمىزدى ءوزىمىز قول گراناتاداي لاقتىرىپ، دۇشپان پۋلەمەتىن قانىمىزبەن قاقالتتىق. جاۋعا جانىمىزدى بەرسەك تە، ارىمىزدى بەرمەدىك. ءبىز جىعىلىپ جاتىپ - تۇرىپ جاتتىق، ءولىپ جاتىپ - جەڭىپ جاتتىق. حالىق نامىسىن قورعاسىنعا قوسا قۇيىپ، قۇرىشپەن كىرىكتىردىك تە، بومباعا قانات، سناريادقا زارياد ەتتىك. ەل تاۋەلسىزدىگىن توبەمىزگە تۋ ەتىپ كوتەردىك. ءسويتىپ ءبىز دۇنيەنى جايپاپ كەلە جاتقان تەمىر توپاندى توقتاتتىق. ءبىز وتان جاۋىن وسىلاي جەڭدىك.
ءبىز مايداندا قانداي ادال بولساق، ماحابباتتا دا سونداي پاك بولدىق. ءار جۇرەكتە اسىل ادامگەرشىلىك، اينىماس ماحاببات بولۋىن تىلەدىك. ويتكەنى ومىردەن قول ۇستاسىپ وتەر جان سەرىك جالعىز جارىن شىن سۇيە بىلمەگەن ادام جولداسىن دا جاقسى كورە المايدى، كوللەكتيۆىن دە قۇرمەتتەي بىلمەيدى. جان جارىنا ادال بولماعان ادام قىلعان قىزمەت، ىستەگەن ءىس، اتقارعان جۇمىس، ارقالاعان قوعامدىق مىندەتىنە دە ادال بولا المايدى. سەبەبى سانالى ءومىردىڭ بار قىزىعى ماحابباتقا تىرەلەدى. سوندىقتان دا ماحابباتقا سوقپاي كەتەتىن سەزىم از. اناعا سۇيىسپەنشىلىك، جارعا قۇشتارلىق، وتانعا پەرزەنتتىك، تۋعان توپىراققا بورىشتىلىق سەزىمدەرىنىڭ ءبارى ماحابباتقا بايلانىستى. ادام بويىنداعى ەڭ اسىل قاسيەت ادامگەرشىلىك سەزىمى دە ماحابباتپەن ساباقتاس. ويتكەنى ماحاببات قادىرىن بىلمەيتىن ادامدا ادامگەرشىلىك سەزىمى بولمايدى، ال ادامگەرشىلىگى جوق كىسىنىڭ جۇرەگىن ماحاببات مەكەندەمەيدى. جوعارىدا تۋرگەنيەۆ پەن ءپريشۆيننىڭ ماحاببات جايىنداعى تاماشا سوزدەرى كەلتىرىلدى. مەنىڭ وعان قوسارىم «ماحاببات» دەگەن اسىل جىبەككە تۇيىلگەن وتانشىلدىق، ەڭبەكشىلدىك، دوستىق، تۋىستىق، باۋىرمالدىق سەزىمدەرى ءاربىر جاس جۇرەكتىڭ جالىندى تۋى بولسا ەكەن دەپ تىلەيمىن. ءبىز - وكتيابر ريەۆوليۋتسياسىنان كەيىن دۇنيەگە كەلگەن جاڭا ۇرپاق وتانعا دا، ماحابباتقا دا اق جۇرەگىمىزبەن ادال قىزمەت ەتتىك. مىنە ءبىز مۇنى ءوزىمىزدىڭ ماڭگىلىك ماقتانىشىمىز دەپ بىلەمىز. وسى ماقتانىشتىڭ اكەلەر جۇرەگىنەن بالالار جۇرەگىنە كوشۋىن كورسەتۋ دە بۇگىنگى كۇننىڭ تاقىرىبى. ونى قالاي كورسەتۋ، ارينە، جازۋشىنىڭ مىندەتى. - ءيا، ءيا، ۇقتىم. نە سۇرايىن دەپ وتىرعانىڭىزدى ءتۇسىندىم. مەڭتايدان باسقالار قايدا قازىر دەمەكسىز عوي؟ ونى دا ايتايىن سىزگە. ۋنيۆەرسيتەت بىتىرگەننەن كەيىن، ۇيادان ۇشقان بالاپانداي بولىپ، اركىم ءار جاققا كەتتى. بىرەۋ قياعا قونىپ، بىرەۋ قيىردى مەكەندەپ ءجۇرىپ جاتىر قازىر. بالاپان باسقان تاۋىقتىڭ ۇياسىنا بايقاۋسىزدا ءتۇسىپ كەتكەن ۇيرەك جۇمىرتقاسىنان شىققان سۋشىل بالاپانداي بولىپ، فيلفاكتى بىتىرە سالا مۇعالىم بولماي، جۋرناليستيكانىڭ ايدىن كولىنە تارتىپ مەن كەتتىم. ول وتىزدىڭ ءبىرازى عىلىمي قىزمەتكەر بولدى. كوپشىلىگى مۇعالىم. قىزدار الداقاشان كۇيەۋگە شىققان، جىگىتتەر ايەل العان. ءبىر كەزدەگى بۇلدىرشىندەي قىزدار مەن قىرشىن جىگىتتەر بۇگىندە سارى قارىن ايەل، ساقالدى شالعا اينالدى. الدىنىڭ بالالارى ينستيتۋتقا ءىلىنىپ، باياعى ءبىز باسىمىزدان كەشكەن جاستىقتىڭ جارمەڭكەسىنە ەندى ولار كىردى؛ ءبىزدىڭ جاستىقتىڭ جىعىلعان جالاۋىنىڭ ورنىنا، ولار ءوز تۋلارىن كوتەردى.. .
جالعاسى بار...
