اقان سەرى قورامسا ۇلى. قۇلاگەر، شەشەڭ سۇڭقار، اكەڭ تۇلپار
تورىنى تاڭعا بايلاپ مىنگەن قانداي!
ۇكىلەپ، اسەمدەتىپ جۇرگەن قانداي!
تۇسىنان قىزدى اۋىلدىڭ انگە سالىپ،
سىبانىپ اق بىلەكتى تۇرگەن قانداي؟ !
ءسوز سالىپ قالقاجانعا جەڭگەسىنەن،
قۇربىمەن سىپايى ويناپ كۇلگەن قانداي!
يشارات ازىلمەنەن ءسوز قاتىسىپ،
قىر- سىرىن جەڭگەسىنەن بىلگەن قانداي!
كۇنىندە ۋادەلى قالقاجاننىڭ،
سىلانتىپ سال تورىعا مىنگەن قانداي!
اۋىلى قىز قالقانىڭ قايدا ەكەن دەپ،
جۇگىرتىپ سايلاۋ جەرمەن جەلگەن قانداي!
ءبىر سايعا تورىشانى بايلاپ تاستاپ،
تۇسىنا اقبوز ءۇيدىڭ كەلگەن قانداي!
الاڭداپ الابۇرتىپ تۇرعانىڭدا،
الدىڭنان قارسى شىقسا اقشا ماڭداي.
كەلدىڭ بە ەبىن تاۋىپ، قالقاشىم، دەپ،
بوز ۇيگە ەسىك اشىپ ەنگەن قانداي!
جامىلىپ ەكەۋ ارا ءبىر شاپاندى،
ايقاسىپ تار توسەكتە جاتقان قانداي!
سول جەردە ايتىلماعان سىر قالمايدى،
مىسالى ابدىرە اشىپ اقتارعانداي.
اقىرىن ۇيدەن شىعىپ تاڭ الدىندا،
باياعى سايداعى اتتى تاپقان قانداي!
ويلاساڭ بۇل دۇنيەدە نە قىزىق بار،
قاسىنان قالقاجاننىڭ اتتانعانداي؟
تورىنى جۇگىرتەسىڭ كوڭىلىڭ تاسىپ،
ءولتىرىپ باي كوپەستى اقشا العانداي.
اۋلىڭا ولەڭدەتىپ سەن قايتاسىڭ،
بايگەدەن اتىڭ كەلىپ شاتتانعانداي...
ماڭماڭگەر
ء(انى بار)
ماڭماڭگەر، كەكىلىڭ كەلتە، جالىڭ مايدا،
بايلاعان سەنى سىلاپ قالقاتاي دا.
ءجۇرىسىڭ جەلماياداي، جانۋارىم،
كورەيىن قىزىعىڭدى وسىندايدا.
قايىرماسى:
احاۋ، جىگىت ەرى،
دەرسىڭ مەنى.
دەپ سالعان
ماڭماڭگەرگە
اقان سەرى.
ماڭماڭگەر ءان قوسايىن جۇرىسىڭە،
دەر ەكەن قالقا قالاي كەلىسىمە.
سىدىرتىپ ماڭماڭگەرمەن كەلە جاتىپ،
وسىنداي ءان قۇيىلىپ ءتۇستى ەسىمە.
قايىرماسى:
ماڭماڭگەر كەكىلىڭ كەلتە، جالىڭ مايدا،
بال تاتىر قانت قوسقاندا قاعاز شايعا.
كىسىدەن اناۋ- مىناۋ جالتارۋ جوق،
اق كويلەك، ءدۇريا بەشپەنت ساۋلەم قايدا؟
قايىرماسى:
قۇلاگەر
جەل سوقسا قامىس باسى مايدا دەيمىن،
اتىڭدى، ات ايداۋشى، ايدا دەيمىن.
الدىڭعى ات باران بولماي، قىلاڭ بولدى،
جىعىلماسا، قۇلاگەر قايدا دەيمىن؟ !
تۇبىندە دايەكشىنىڭ تۇردىم توسىپ،
الۋشى ەدىم بايگەڭدى تالاي قوسىپ.
وتىز ات ۋادەلى ءوتىپ كەتتى،
سول جەردە تۇرا المادىم دەنەم شوشىپ.
ءمىندىم دە سارىالاما تۇرا شاپتىم،
بايگى الام دەپ بۇل ىستەن زالال تاپتىم.
نامازشام، نامازدىگەر اراسىندا،
بالانى جىلاپ جاتقان ازەر تاپتىم.
قۇلاگەر، اينالايىن شابىسىڭنان،
اتاعىڭ ەلگە شىققان دابىسىڭنان.
ءبىلىپ ەم ولەرىڭدى. قۇلاگەرىم،
شىڭعىرعان تۇسىمدەگى داۋىسىڭنان.
قۇلاگەر، شەشەڭ سۇڭقار، اكەڭ تۇلپار،
سوعىپ ەڭ دونەنىڭدە سەگىز ارقار.
سەن ولسەڭ ورنىڭ باسار كوكبەستى بار،
بولادى قۇداي قوسسا و دا تۇلپار.
قۇلاگەر، جاز جايلادىم، كۇز جايلادىم،
تۇسىنا قىزدى اۋىلدىڭ كوپ بايلادىم.
ءولدى دەپ قۇلاگەردى ەستىگەندە،
ءبىر تۇرىپ، ءبىر وتىرىپ وي ويلادىم.
قۇلاگەر، قۇلىنىڭنان كەرىم ەدىڭ،
ناعاشىم سۇراعاندا بەرىپ ەدى.
جىلقىمدى جىلاشىققا ايداعاندا،
ءبىر سىنشى كوزىڭ شىققىر، كورىپ ەدى.
قۇلاگەر، توپتان وزعان جۇيرىگىم- اي،
جاراسار كەلتە جىبەك قۇيرىعىڭ- اي.
تۇبىنە ەرەيمەننىڭ ايداپ كەلىپ،
قۇدايدىڭ قاراي قويشى بۇيرىعىن- اي.
تۇلپاردىڭ اۋناعانى تۋعان جەرىڭ،
بيەدەن تۋا بەرمەس سەندەي قۇلىن.
ءجۇز قوي مەن ون ءتورت قۇر ات، ءتورت تايتۇياق،
ءبىر جولدا اپەرىپ ەڭ ەردىڭ قۇنىن.
شىنىمەن ولگەنىڭ بە، قۇلاگەرىم،
سالبىراپ ساپتاياقتاي تومەنگى ەرنىڭ.
باسپا- باس قىزعا بەرمەس جانۋارىم،
باسىلماس ءبىر شىرقاماي مەنىڭ شەرىم.
قۇلاگەر، نۇرىڭ قانداي، داڭقىڭ قانداي،
تۇرۋشى ەڭ توعىز شەلەك سۋعا قانباي.
بايگەگە ءجۇز شاقىرىم ايداعاندا،
ءجۇرۋشى ەم اۋىزدىقپەن توقتاتا الماي.
قۇلاگەر، جەردى جارعان دابىسىڭ- اي،
ولگەنشە بۇزىلماعان شابىسىڭ- اي.
ءولىمىڭ ادامزاتپەن بىردەي بولدى،
كەتتى عوي قالىڭ ەلگە دابىسىڭ- اي.
ادامزات داڭقىڭدى ەستىپ قايران قالعان،
اتاعىڭ ورتا جۇزگە ماعۇلىمدانعان.
قۇلاگەر، مەن قايتەيىن قايعىلانباي،
شىرقاتىپ پلاستەنكا انگە سالعان.
قۇلاگەر، قۇلىنىڭنان جايلاتقانىم،
باسىڭا نوقتا- جۇگەن سايلاتقانىم.
تارتىنشاق جامان ادەت قىلا ما دەپ،
ارتىڭنان ءبىر بالاعا ايداتقامىن.
قۇلاگەر، اينالايىن، تۇلپارىم- اي،
ءبىر كورمەي تۇرا المايمىن، سۇڭقارىم- اي.
داڭقىڭا بۇكىل ادام عاشىق بولىپ،
ءبىر كورسەك دەپ تۇراتىن، ىڭكارىم- اي.
قاپىدا ءولىپ كەتتىڭ، جانۋارىم،
جىبەكتەي كۇلتەلەنگەن قۇيرىق، جالىڭ.
ءولدى دەپ، جانۋارىم، ەستىگەندە،
شىقپادى ۋاقىت جەتپەي شىبىن جانىم.
قۇلاگەر، ساعان كەلگەن وقىس ءولىم،
تولعانتىپ ناز ايتادى اقان سەرىڭ.
سىبىردەن ەگىز دۋان قويماي وزعان،
قوي مويىن، قويان جاقتى، ساندال كەرىم.
كۇيدىردىم وتقا سالىپ اشۋداستى،
نە كورمەك ءالى دە بولسا باسىم جاس- تى.
تۇسىندا ەشبىر جۇيرىك وزا الماعان،
كۇيىگى قۇلاگەردىڭ باسىلماس- تى.
قۇلاگەر، سەنى ولگەنشە مىنە المادىم،
ولگەنشە سايران ەتىپ جۇرە المادىم.
ءولدى دەپ قۇلاگەردى ەستىگەندە،
ويبايلاپ ورىنىمنان تۇرا المادىم.
باعاڭا ءدىلدا بەرىپ الدىم ساتىپ،
ويناتىپ قىزىعىڭا ءجۇردىم باتىپ.
بايگەدەن جالعىز دارا الدا كەلىپ،
ءجۇرىپ ەم، بار حالىقتى تاڭىرقاتىپ.
اۋزىڭا قوس اۋىزدىق سالىپ ەدىم،
سەنى الىپ ەل شەتىنە بارىپ ەدىم.
ءبىر جولى بايگەسىنە قۇلاگەردىڭ،
ون جىلقى، ەكى جامبى الىپ ەدىم.
قولىمدا اق قاعاز بەن قالام، سيا،
كەتۋشى ەم سەن بارىڭدا ەلدەن قيا.
ارتىڭنان تاعى شىعار ءبىر اياگوز،
كوزىمنىڭ شۇكىر قىلدىم جاسىن تىيا.
سۇراساڭ مەنىڭ اتىم اقان سەرىڭ،
حازىرەت عالي ءدۇلدۇلى تۇلپار كەرىم.
دۇنيەدە وعان جەتەر ات بەر ما ەدى،
ءولدى عوي مەن قايتەيىن قۇلاگەرىم؟ !
اۋىلىم جەر تورەسى سىلقىم بەلدە،
ءجۇرۋشى ەم سايران سالىپ، جۇيتكىپ توردە.
«بارما ءوزىڭ، دۇشپانىڭ كوپ» دەپ ەدى عوي،
كورىنەم قالاي عانا ۇلكەندەرگە؟
اۋىلىم سىرىمبەتتىڭ جەل جاعىندا،
كەزدەستى اۋىر قايعى دەر شاعىمدا.
«جەر شالعاي، اتسىز بار» دەپ قاقساپ ەدى- اۋ،
نە دەرمىن قۇلاگەرسىز ەل الدىندا؟ ..
سەنەمىن اعايىننىڭ بىرلىگىنە،
ءار ءۇيدىڭ قۇت تىلەيمىن تۇندىگىنە.
«مال بىتەر باسى ەسەنگە» دەگەن ءسوز بار،
ءوزىمنىڭ ءتاۋبا قىلدىم تىرلىگىمە.
ور بولىپ قالۋشى ەدى شاپقان جەرىڭ،
شاتتانىپ تۇرۋشى ەدى قوسقان ەلىڭ.
اتىعاي، قاراۋىلعا ولجا سالعان،
بوتا تىرسەك، قىل ساعاق، ساندال كەرىم.
اركىمنىڭ ءتاڭىرىم بەرگەن نەسىبەسىن،
قۇلاگەردى ولتىرگەندەي الدىم نەسىن؟
قاس قىلعان جانۋارىم قۇلاگەرگە،
جاۋىزعا، بار تىلەگىم، ءولىم بەرسىن!
اقان سەرى قورامسا ۇلى
argymaq.kz
