گۇلنۇر ورازباي قىزى. جىلقى جىرى
ءىرى قارانى نەگىزگى،
كولىك ەتىپ بۇرىننان،
قازاق تۇيە، وگىزدى،
تەسىپ مىنگەن مۇرىننان.
قولعا تيسە قىل قۇيرىق،
كىم مىنبەسىن سەتەرلەپ.
ۇكىلەگەن شىن جۇيرىك،
مىنسە تۇرماس سەكەڭدەپ.
كوپ بايگەدەن حالقىمىز،
ات بايگەسىن ۇناتقان.
سوسىن بولدى سالتىمىز،
ءبىر جىگىتكە ءبىر اتتان.
قۇنان، دونەن، تاي جارىس،
جورعا جارىس، ات جارىس.
بولسىن مەيلى قاي جارىس،
قازاعىما ماقتانىش.
كوكپار
ايتاتىعۇن اۋىزعا اپ،
تويلى اۋىلدىڭ ءىسى بار.
كوك سەركەنى باۋىزداپ،
كوپ الدىنا ۇسىنار.
ۇشقىر، پىسىق بىرەۋى،
ءىلىپ الا قاشادى.
اتتاي تۋلاپ جۇرەگى،
تاقىمىنا باسادى.
اتى بەلدى جىگىتتەر،
قۋالايدى سوڭىنان.
سەركەدەن ءبارى ۇمىتكەر،
قالعىسى جوق توبىنان.
قۋىپ جەتسە قىرىنداپ،
جۇلقىلايدى سەركەنى.
تاۋمەن تاستى شيىرلاپ،
باستايدى ءبىر ەرتەگى.
ەڭ مىقتىسى ەندەشە،
قانجىعاعا بايلايدى.
ءوزى العىسى كەلمەسە،
باسقا سالتتى ويلايدى.
وشاعىنا بىرەۋدىڭ،
كوكپاردى اكەپ تاستايدى.
قىز- جىگىتى بۇل ەلدىڭ،
سوندا ساۋىق باستايدى.
بىلە ءجۇرسىن دەگەنىم،
كەيىنگى وسكەن ۇرپاققا،
كوكپار ەتى دەگەنىڭ،
ەم بولادى سىرقاتقا.
قىزقۋار
تويلى اۋىلدا تاعى دا،
ءبىر ات ويىن بولادى.
اتتى، جاياۋ اعىلا،
كوك توبەگە تولادى.
كۇتىپ جۇرگەن وراتتى،
قىز- بوزبالا جيىلار.
سەكەڭدەگەن سەرى اتتى،
قىزعا ءمىن دەپ بۇيىرار.
ادەپتى قىز ۇققانعا،
اتقا مىنەر تەزدىكپەن.
ۇشقان قۇستاي جۇپتارعا،
قادالادى كوز بىتكەن.
جىگىت جەتسە قىز قۋىپ،
ەل الدىندا ەڭسەلى.
قىزعا تاياپ ۇزدىگىپ،
«ۇناتام - دەر - مەن سەنى».
جەتپەسە اتى شابانداپ،
مازاقتار ەل ارتىنان.
باسىن قورعار امالداپ،
قىز ۇيىرگەن قامشىدان.
تەڭگە ءىلۋ
التىن، كۇمىس تەڭگەنى،
شىتقا ءتۇيىپ بايلايدى.
تەڭگە ىلەتىن ەرلەرى،
سايكۇلىگىن سايلايدى.
تەڭگەلى شىت شىن، انىق،
توپىراققا كومىلەر.
ءاربىر جەردەن قىزارىپ،
ۇشى عانا كورىنەر.
شەبەر جىگىت، ۇشقىر ات،
جۇلدىز بولىپ اعادى.
ىلگەن جىگىت مىقتى ناق،
تەڭگەنى ءوزى الادى.
جامبى اتۋ
جامبى - قۇيما كەسەگى،
كۇمىسپەنەن التىننىڭ.
جامبىمەنەن ەسەبى،
جۇرگەن بۇرىن حالقىمنىڭ.
توي يەسى جامبىنى،
تىگىپ قويىپ بيىككە،
كوزدەپ ات دەپ ءدال مۇنى.
شارت قويادى جىگىتكە.
شاۋىپ ءوتىپ اتپەنەن،
جەبە اتادى جىگىتتەر.
تەككە كەلمەس باق دەگەن،
بارلىعى دا ۇمىتكەر.
ءبىر سۇر مەرگەن قۇلاتار،
ءساتتى اتىلسا ساداعى.
ولجانى اركىم ۇناتار،
جامبى وزىندە قالادى.
