ماعجان جۇمابايەۆتىڭ «شولپاننىڭ كۇناسى» اڭگىمەسىن وقىعاندا تۋعان وي

None
None
نۇر-سۇلتان. قازاقپارات - قازاق پروزاشىلارىنىڭ ءوز كەزىندە ولەڭ جازباعانى كەمدە- كەم.

بۇل - ەكى سەبەپتەن. بىرىنشىدەن، جالپى، ادەبيەتتىڭ باستاۋى - پوەزيا.

ەكىنشىدەن، ولەڭ - قازاقتىڭ «بەسىك جىرىنان» باستاپ، انا سۇتىمەن بىرگە جۇتقان رۋحاني ازىعى.

كەشەگى عاسىرعا دەيىن قازاقتىڭ «ادەبيەت» دەپ ولەڭ-جىردى ايتىپ كەلگەنى دە وسىدان. ۇشىنشىدەن، جوعارىداعى سەبەپتەرگە بايلانىستى، قازاق ءۇشىن پوەزيا «حالىقتىق (ۇلتتىق) جانرعا» اينالىپ كەتكەندەي اسەر تۋادى: ولەڭ دەگەندى ەكى اۋىز ءسوزدى ۇيقاستىرا سالۋ دەپ تۇسىنەتىندەر از ەمەس، «قازاق - اقىن حالىق» دەگەن تىركەس «قاناتتى سوزگە» اينالعالى قاشان. ءبىر قاراعاندا بۇل - جاقسىلىق سەكىلدى.

ەكىنشى جاعىنان، باتىردىڭ قولىنداعى قىلىشتاي، حان ۇستاعان قاستەرلى اسا تاياقتاي قاسيەتتى جانردى كورىنگەننىڭ الا جۇگىرەتىن كوسەۋىنە اينالدىراتىن جاعداي دا - ءدال وسى. ءسويتىپ، ءبىزدىڭ قازاقتا، ولەڭدى وتكەل ەتىپ، پروزا جاعالاۋىنا سەكىرىپ كەتكەندەردى ايتپاعاندا، كەلسىن- كەلمەسىن «ولەڭ جازۋ» - ەكىنىڭ ءبىرىنىڭ ماشىعى. جاس كەزىندە «جازىپ تاستاعان» ولەڭ- داستاندارىن ەش بولماسىن دەپ كەش باستىرىپ جۇرەتىن قاريالار دا جوق ەمەس. «كارتەيگەندە جورعا شىعىپ» ، الپىستان جاسى اسقاندا «اقىن» اتانىپ جۇرەتىندەر دە بار. «تاياق لاقتىرساڭ - اقىنعا تيەدى» دەيتىن «ماتەل» وسىدان شىقسا كەرەك. ءسويتىپ، بۇگىندە قازاقتىڭ رومانشىسى دا - اقىن، جۋرنالشىسى دا - اقىن، ءانشىسى مەن اكىمشىسى، ونىڭ اتقوسشىسى دا - اقىن!

ءجا، مەيلى دەلىك. ال ەندى، «كەرىسىنشە»، اقىن اڭگىمە جازسا شە؟ وندا نە «قىزىق» بولادى؟ وقىرمان كوپشىلىك ءۇشىن بۇل دا جاڭالىق ەمەس. ادەبيەتتە ەجەلدەن بار ءۇردىس. پۋشكيننىڭ «كاپيتان قىزىن»، لەرمونتوۆتىڭ «ءبىزدىڭ زاماننىڭ گەرويلارىن»، سەيفۋلليننىڭ «تار جول، تايعاق كەشۋىن»، جانسۇگىروۆتىڭ «جولداستار»، دۋلاتوۆتىڭ «باقىتسىز جامال» روماندارىن، جۇمابايەۆتىڭ «شولپاننىڭ كۇناسى» اڭگىمەسى مەن پۋبليتسيستيكالىق «اقان سەرىسىن» ەسكە تۇسىرسەك تە جەتكىلىكتى.

دەمەك، ادەبي جانرلاردى «جەكەشەلەندىرۋگە»، مەنشىكتەنۋگە، بىرەۋدىڭ قانجىعاسىنا بايلاپ بەرۋگە بولمايدى ەكەن. وسىدان كەلىپ، ماسەلە - جانردى «ءبولىپ الۋدا» ەمەس، ونى قالاي يگەرۋدە، قالاي جازۋدا ەكەنى وزىنەن-ءوزى تۇسىنىكتى بولادى. جانردان جانرعا ءوتىپ ءجۇرىپ، جانردىڭ بەدەلىن تۇسىرەتىندەر دە، ونىڭ مارتەبەسىن كوتەرەتىندەر دە بار ەكەنى داۋسىز. ارينە، لەرمونتوۆتىڭ پوەزياسىنداعى اساۋ قان ونىڭ «گەرويلارىندا» دا اتقىلاقتاپ، ويناپ تۇر جانە بۇل شىعارماسىمەن اۆتور ورىس ادەبيەتىنىڭ كوركەم- پۋبليتسيستيكالىق جانرىنا وزگەشە رەڭك، وزىندىك تىڭ ەكپىندى اعىس قوسقان.

دەمەك، اقىن لەرمونتوۆتىڭ پروزا ايماعىنا «ەنۋى» ورىس ادەبيەتى ءۇشىن دە، اۆتوردىڭ ءوزى ءۇشىن دە زايا ەڭبەك بولعان جوق. ايتسە دە، ورىس ادەبيەتىندەگى لەرمونتوۆ شىڭى بۇرىنعىشا پوەزيا ولكەسىندە قالا بەرگەنى تاعى راس. اڭگىمە ءتىپتى مۇندا دا ەمەس. ەڭ باستىسى - «گەرويلاردى» ورىستىڭ بۇگىنگى جاس پروزاشىلارىنا كوركەمدىكتىڭ ۇلگىسى ەتىپ كورسەتۋ ەشكىمنىڭ ويىنا دا كىرىپ- شىقپاق ەمەس.

ال ماعجان جۇمابايەۆتىڭ جالعىز اڭگىمەسى «شولپاننىڭ كۇناسى» مەن كوسەمسوز تۇرىندەگى «اقان سەرىسى» ...بۇل ەندى مۇلدە باسقا اڭگىمە.

باسقا بولاتىنى - ادەبيەتتەگى جولىن شاعىن جانرلاردان باستايتىن قازىرگى جاس (ءتىپتى كەيبىر كوپتەگەن جاسامىس تا) قازاق پروزاشىلارى ءۇشىن، جوعارىداعى ەكى شىعارمانى الدارىنا «كورنەكى قۇرال» رەتىندە جايىپ قويۋدى ۇسىنۋعا بولار ەدى! «جازساڭ، تەك وسىلاي عانا جاز» دەگەندىكتەن ەمەس، جاماندى مىسە تۇتىپ كەتپەسكە، جاقسىدان شاراپات الماققا، جاقسى مەن جاماننىڭ باعدارىن ايىرا بىلمەك ءۇشىن. ەگەر ورىس پروزاسى لەرمونتوۆ بيىگىنەن الدەقاشان ورلەپ كەتكەندىكتەن، وعان قارايلاۋى جوق بولسا، ال قازاق پروزاسى ءۇشىن مۇنى ايتا المايمىز. اسىرەسە، ХХІ عاسىردىڭ ادەبيەتى الىپ تۇلعالى بولسىن دەسەك، «ەسكى» ادەبيەتتى «قايتا قۇرىپ» جاتقان جاس كۇشتەردىڭ اياق الىسىنا نەمقۇرايدى قاراماق ەمەسپىز. «بۇگىن- ەرتەڭگى» بۇل ادەبيەتتىڭ «ءتىلى» قانداي بولماق؟ تانىمى مەن تالعامىنىڭ، كوركەمدىك قۇرالدارىنىڭ ولشەمدەرى شە؟ ويتكەنى، ادەبيەت - ۇلت رۋحىنىڭ كوشباسشىسى. ادەبيەت قانداي بولادى دەگەن - ۇلت قانداي بولادى دەگەندى بىلدىرەدى. ەگەر ءبىز ۇلتىمىزدىڭ رۋحىن، ءتىلى مەن ءدىلىن ساقتاعىمىز كەلسە، وندا ماعجاننىڭ دا جانە باسقالاردىڭ دا ۇلگى ەتەرلىك ەڭبەكتەرىن «ەسكى وقۋلىق» رەتىندە جاۋىپ قويۋعا ءتيىس ەمەسپىز. ال وندا ولاردان نەندەي ونەگە الماقپىز؟ وسى ورايدا ماعجان جۇمابايەۆتىڭ «شولپاننىڭ كۇناسى» اڭگىمەسى مەن «اقان سەرىسىن» قايتا اشىپ قاراعاندا تۋعان كەيبىر ويلاردى ورتاعا سالا كەتپەكپىن.

سونىمەن، «شولپاننىڭ كۇناسى!»

ماعجاننىڭ جوعارىداعى ەكى شىعارماسى دا 1923 -جىلى جازىلىپ، گازەت- جۋرنالداردا جارىق كورگەن. ارادا 90 جىل. ءبىراق التىننىڭ شىرىمەيتىنى، اسىلدىڭ توزبايتىنى راس بولىپ شىقتى. جانردىڭ بارلىق شارتتارى تۇرعىسىنان قاتاڭ تۇردە، ءتىپتى ادەتتە ايتا بەرەتىنىمىزدەي، «بۇگىنگى كۇن كوزىمەن» قاراعاننىڭ وزىندە، اتالمىش شىعارمالاردان ۇلگى الاتىنىمىز بەن ۇيرەنەتىنىمىز جەتكىلىكتى. اسىرەسە، كوركەمدىگى - كوڭىل توعايىپ، كوز تويارلىقتاي. ماعجان اڭگىمەسى - ولەڭدەرىندەي ءمىنسىز سۇلۋ! سول ولەڭدەردەگى ءولىمدى جەڭگەن ءورشىل رۋح مۇندا دا ءوز بيىگىنەن ءۇن قاتادى. جاستىقتان با، ەركە- ماستىقتان با، كوزسىز ماحابباتتىڭ قۇربانى بولعان شولپان و دۇنيەگە ءبىر ەمەس، قاتارىنان ءۇش كۇنانى ارقالاپ كەتەدى: ەڭ اۋەلى كۇيەۋى سارسەنبايمەن اراداعى ويىن- كۇلكىلى قىزىق كۇندەرىن ءالى بويىنا بىتپەگەن بولاشاق بالادان قىزعانىپ، قۇدايدان «بالا بەرە كورمە» دەپ تىلەدى. «ەرى مەن ەكى ورتاداعى ماحاببات وتى باسەڭدەمەي ءبىر قالىپتى تۇرعانى سول بالانىڭ جوقتىعىنان عوي دەپ ويلادى شولپان. ءۇش جىل بويى ەرى دە شولپاننىڭ وتتاي ىستىق، جەلدەي جىبەك قۇشاعىنان باسقا ەشتەڭە تىلەمەگەن ەدى...».

قۇداي دا ونىڭ وسى تىلەگىن بەرگەندەي، شولپان بالا تاپقان جوق. بۇل - شولپاننىڭ ءبىرىنشى كۇناسى ەدى. ءبىراق بۇل - ءومىر تالكەگىنىڭ باسى عانا ەكەن. ءۇش جىلدان كەيىن شولپاننىڭ ويى ءبىر- اق كۇندە وزگەرىپ، ەندى قۇدايدان بالا تىلەيتىن بولدى. الايدا، سەگىز جىل وتسە دە بۇل تىلەگى قابىل بولمادى. «ءبىرىن- ءبىرى قۋالاپ، وي سوڭىنان وي وزدى، تىلەي- تىلەي تىلەك توزدى. سوعا- سوعا جۇرەك توزدى»، ءبىراق «قايىرىلىپ قاراۋ بىلمەيتىن، اياۋ بەرمەيتىن ءومىر شولپاننىڭ دا جۇرەگىنەن ساۋلاپ اققان قانىنا، قاناتى سىنىپ ءولىپ جاتقان جانىنا كىدىرىپ، بۇرىلىپ قاراعان جوق...».

باستابىندا «ءوزىم بەدەۋمىن بە» دەپ باقسى- بالگەرگە قارالىپ، اۋزىنان دۇعا تۇسپەي، اياق استىنان سوپى بولعان شولپان، تۇندە سارسەنبايمەن جاتقاندا مۇلدە باسقا مىنەز كورسەتىپ، «دەنەسى ورتكە، قۇشاعى جالىنعا، اۋزى وتقا اينالدى. سارسەنبايدىڭ قوينىنا جاتا باستاعاندا، موينىنا بۇعالىق تۇسكەن كيىكتىڭ اساۋ لاعىنداي، ومىرىندە ەر زاتىن ءبىرىنشى رەت كورەتىن ون ءۇش جاسار جاس قىزداي دىرىلدەپ، كۇيىپ- جاناتىن بولدى». «بويىما بالا بىتسە» دەپ، بار ىنتا- شىنتاسىمەن بەرىلىپ باقتى. ءبىراق... كۇندەردىڭ كۇنىندە، بەدەۋ ءوزى ەمەس، سارسەنبايدىڭ بەدەۋ ەكەنىنە كوزى جەتتى شولپان پاقىردىڭ. وسىلايشا ىشتەي الىسقان، ارىمەن ارپالىسقان تالاي كۇندەر مەن تۇندەر ءوتتى. اقىرى شاراسىز شولپان ەڭ سوڭعى شەشىمگە كەلدى. «تەڭىزدەن تەرەڭ، تاۋدان زور كۇنا قىلىپ بولسا دا، ول بالا تابۋعا» بەكىندى. ءسويتىپ، وزىنە سۇيكەنىپ، كوڭىلىن ءبىلدىرىپ جۇرەتىن اۋىلداعى ءازىمباي دەگەن جاس جىگىتپەن ءبىر ورايى كەلگەندە توسەك ءلاززاتىن ءبولىستى. كۇيەۋىنىڭ كوزىنە ءشوپ سالىپ، ەكىنشى كۇناعا باتتى. ارينە، ىزگى تىلەك ءۇشىن، بالا ءۇشىن. «ءازىمبايعا دەنەسىن ۋاقىتشا بەرىپ، جانىن امان الىپ قالامىن دەپ ويلادى شولپان. ءبىراق وي مەن ءىسى بىرىنە- ءبىرى قابىسپادى. ءۇش- ءتورت ايدىڭ ىشىندە شولپاننىڭ جانى دا ءازىمبايعا قۇل بولىپ، بەرىك بايلانىپ قالىپ ەدى...». شولپاننىڭ ءۇشىنشى كۇناسى وسى بولدى.

ءسويتىپ، كۇناعا بەلشەسىنەن باتقان سورلىنىڭ بالا كوتەرىپ، ءبىر تىلەگى قابىل بولعانى نە كەرەك، مۇنىڭ سوڭى اۋىل- ءۇي اراسىنىڭ ورتتەي وسەگىنە ۇلاسىپ، باعى جانباعان بايعۇس شولپان كۇيەۋى سارسەنبايدىڭ اۋىر سوققىسىنان قۇدايدان تىلەگەن ىشتەگى بالاسىمەن بىرگە جارىق دۇنيەمەن قوش ايتىسادى. ولەر شاعىندا كۇشپەنەن كوزىن اشىپ، سىبىرلاپ: «بالام قايدا؟ بالام!..» دەۋگە عانا شاماسى جەتەدى.

اڭگىمەنىڭ ونە بويىنان دومبىرانىڭ قوس ىشەگىنەن جارىسا شىققان باسەكەلەس ەگىز ۇندەي، ءومىر مەن ءولىم كۇيى قوسارلانا، قاباتتاسا ەستىلىپ تۇرادى. كەيىپكەردىڭ تراگەديالىق ءحالى ماعجان اقىننىڭ ءوز باسىنداعى مۇڭ- شەرىمەن ورتاقتاسىپ، بىرىگىپ، استارلاسىپ كەتكەندەي. 1918 -جىلى ءسۇيىپ قوسىلعان جارى زەينەپپەن نەبارى توعىز اي وتاسىپ، ول بالا ۇستىندە قايتىس بولعاندا تۋعان تۇڭعىش ۇلى ول دا توعىز ايدان سوڭ اۋرۋدان شەتىنەپ كەتكەن ەدى. نازىك جاندى اقىن جۇرەگىن باۋراعان اۋىر قايعى ەندى وعان «مەنى دە، ءولىم، الديلە» دەپ ولەڭ جازدىرعان سەكىلدى. جارالى جۇرەك، قاپالى كوڭىل بارلىق قۇساسىن وسىنداي ءبىر شەرلى دە وكتەم جىگەرلى جىرلارمەن سىرتقا شىعارعىسى كەلگەندەي.

kin4.jpg
«قاجىدىم ەندى، كۇش ءبىتتى،

كوڭىلسىز، سالقىن، كۇن بۇلتتى.

جەل بۇيىعىپ تەربەلەد.

الدەكىمنىڭ ولگەنىن،

ونى قالاي كومگەنىن

اڭگىمە عىپ كۇڭىرەنەد.

جەل، كۇڭىرەنبە، جاسىڭ تىي،

ءولىم كۇيى - ءتاتتى كۇي،

بالقيدى جانىم بۇل كۇيگە.

مەنى دە، ءولىم، الديلە،

الديلە، ءولىم، الديلە!..»

بۇل - ءولىم الدىندا باسىن يگەن دارمەنسىز جاننىڭ داۋىسى ەمەس، سول ءولىمنىڭ كوزىنە تۋرا قاراپ، ونىمەن تەپە- تەڭ تىلدەسكەن، ءور كوڭىلمەن تىرەسكەن، ءومىر ءۇشىن كۇرەسكەن قاھارمان ەردىڭ ءسوزى. ءولىپ بارا جاتىپ، سوڭعى كۇشىن جيناپ كوزىن اشىپ، ءومىرىنىڭ گۇلىن، ءوزى ارمان ەتكەن جاس ءسابيدىڭ ءۇنىن ىزدەپ سىبىرلاعان شولپاننىڭ جان دۇنيەسىندە دە وسىنداي ارپالىس بار ەدى. ونىڭ سىبىرلاعانى - ءولىم قاقپاسىنىڭ ەسىگىنە نارى ءوتىپ بارا جاتىپ، ءوزى ءۇشىن ەمەس، ارتتا قالىپ بارا جاتقان ءومىر ءۇشىن الاڭداعان ادامنىڭ جان ايقايى بولاتىن. وسىلايشا ماعجان اقىن شولپان تاعدىرى ارقىلى ءوزىنىڭ شەكسىز مۇڭدى، ءتۇپسىز سىرلى جىرلارىنداعى ءور دە تاكاپپار ليريكالىق كەيىپكەرىنىڭ قاسىرەتى مەن قاسيەتىن وزگە ءبىر رەڭكتە اشىپ كورسەتەدى.

ەگەر ليريكالىق كەيىپكەر - اقىننىڭ پروتوتيپى دەيتىن بولساق، وندا شولپاننىڭ كۇناسى - اقىننىڭ ءوز كۇناسى. بارا- بارا بۇل كۇنا، ۇلكەن فيلوسوفيالىق جوبادا، جۇماقتان قۋىلعان ادام مەن حاۋانىڭ، تۇپتەپ كەلگەندە تاعدىرى تالكەك ادام بايعۇستىڭ كۇناسى بولىپ، تۇتاسادى. بۇلاي دەۋگە نەگىز بار، ويتكەنى، ماعجان جۇمابايەۆ - ⅩⅩ عاسىردىڭ قورقىتى (ونىڭ «قورقىت» داستانىن جازۋى تەگىن ەمەس)، اسا زور فيلوسوف اقىن، فيلوسوفيالىق ليريكانىڭ ءىرى وكىلى. ونىڭ ءاربىر سوزىنەن، ءاربىر ولەڭ جولىنان فيلوسوفيا- قوبىزىنىڭ قاشىقتىق تالعاماي الىستان جەتەتىن كۇشتى ءۇنى ەستىلەدى، ولىمنەن قاشقان قورقىتتىڭ قوبىزى ءومىر كۇيىن كۇڭىرەنتكەنىندەي، ماعجان اقىننىڭ ايەل مەن الەم سۇلۋلىعىنا تامساندىراتىن كەڭ اۋقىمدى ماحاببات جىرلارى دا ءوز تابىنۋشىلارىنىڭ كوڭىلىنە كۇن شۋاعىن قۇيىپ، جىگەرىن ەسەلەپ، جۇرەكتەرىندە ماڭگىلىك ءومىر وتىن مازداتادى. اقىن جىرىنىڭ، اقىن سىرىنىڭ قۇدىرەتى وسىنداي.

«شولپاننىڭ كۇناسى» - ادام- اتا ۇرپاعىنىڭ تالكەككە تۇسكەن تاعدىرىنىڭ، كۇنادان تازارۋعا ۇمتىلعان ءساتسىز دە بولسا شەكسىز- سانسىز تالپىنىسىنىڭ ءبىر كۋاسى. ال «اقان سەرى» - كوركەمدىگى اڭگىمەگە بەرگىسىز وچەرك- ماقالا. اقاننىڭ ولەڭدەرىندەي كوركەم، اندەرىندەي اسەم شىعارما. ەندى ماحاببات جىرشىسى ماعجان ماحاببات مۇڭشىسى اقانعا اينالادى. تاعى دا سول ادام تاعدىرىنىڭ سيمفونياسى، ماحاببات گيمنى وينالادى.

ماعجان جۇمابايەۆ شىعارمالارىنان بۇگىنگى- ەرتەڭگى جاس ۇرپاق، ونىڭ ىشىندە قالام ۇستاپ، وي باققان قاۋىم نە الادى؟ ءبىر عانا سوزبەن ايتساق - ءبارىن دە تابادى. وندا ادامعا ءتان جۇرەك، جان قۇبىلىسىنىڭ ءبارى بار. «پەداگوگيكا» («پسيحولوگيا») دەگەن كولەمدى دۇنيەنى دە بەكەر جازباسا كەرەك. ماعجان شىعارماشىلىعى - جان دۇنيە عىلىمى، جۇرەك ءىلىمى. ءتىل مەن ءدىلدىڭ، وي مەن سەزىمنىڭ، وت پەن سۋدىڭ، جان مەن قاننىڭ قارپىسۋىنان، شارپىسۋىنان تۋعان، كۇن مەن ءتۇننىڭ، جەل مەن جەردىڭ تابىسۋىنان ۇرىقتانىپ، ءونىپ شىققان ومىرشەڭ اۋەندەر ولار، تىرشىلىك پەن سۇيىسپەنشىلىك مۋزىكاسى!

kin3.jpg
ماعجان جۇمابايەۆتىڭ ولەڭدەرى عانا ەمەس، اڭگىمەسى مەن ماقالالارىنىڭ ءوزى - ءبىر عاجاپ پوەزيا! جايلاۋدىڭ مىڭ بوياۋلى جاسىل شالعىنىنداي قۇنارلى، شۇرايلى، كوركەم ءتىلىن ايتپاعاندا، سان تارامدى تاۋ بۇلاقتارىنداي تامىرىندا ىستىق قانى تۋلاعان، قالىڭ جىنىس ورمانداي جان دۇنيەسى شۋلاعان، تابيعاتتىڭ وزىندەي تىلسىم ءبىر الەم. شىعىستان شىققان كۇندەي قايران ماعجاننىڭ قازاقتىڭ ماڭدايىنا بىتكەنى - ءبىر قۋانىش بولسا، ماڭدايىمىزعا سىيماي كەتكەنى - مىڭ وكىنىش. ءبىراق ءبارىمىزدىڭ باعىمىزعا قاراي:

«سانسىز كۇندەر وي استىنا كومىلدىم،

قور بولىپ ەم كوڭىلىن تاپپاي كوڭىلدىڭ.

جاسپەن جاسىپ، ويمەن ازىپ- توزىپ ەم،

ءولىپ ەدىم، بۇگىن تاعى ءتىرىلدىم»، -

دەپ اقىننىڭ ءوزى ايتقانداي، ماعجان جىرلارى، ماعجان سىرلارى حالقىمەن قاۋىشىپ، ماڭگىلىك عۇمىرعا يە بولدى. ماعجاننان ۇلگى الۋ، ماعجاننان ۇيرەنۋ دەگەنىمىز - عۇمىرى ماڭگىلىك ونەر ونەگەسىن الۋ.

ماعجان اقىن - سۇلۋ جىردىڭ، سۇلۋ سىردىڭ اقىنى. ونىڭ اڭگىمەسىنىڭ ءوزى دە جىر دەدىك. ءبىراق اقىن قايسىبىرەۋلەرشە، باستاۋىش پەن بايانداۋىشتىڭ ورنىن اۋىستىرىپ، «قاراسوزبەن جىرلادىم» دەمەيدى. سۇلۋ سىر توقيدى. سۇلۋ سىرى سۇلۋ جىر بولىپ وقىلادى. ماعجان سىرلارىنىڭ، ماعجان جىرلارىنىڭ قۇپياسى دا، قۇدىرەتى دە وسىندا. اللا وعان تالانت سىيلاعان، اقىن سول سىيدى حالقىنا تارتۋ ەتتى. سونىڭ ءبىر ايعاعى - الدىمىزداعى «شولپاننىڭ كۇناسى» اڭگىمەسى.

ەندەشە، «اڭگىمە جازسا - اقىن جازسىن، اقىن جازسا - ماعجان جازسىن» دەگەن ءسوز وزىنەن- ءوزى اۋىزعا ورالا كەتەر ەدى. ال بۇل، استە دە پروزاشىلارىمىزدىڭ مارتەبەسىن تومەندەتۋ ەمەس، ماعجانداي قادىرلىمىزدىڭ قاسيەتىن جەتە تاني ءتۇسۋ ماقسۇتىندا ايتىلعان بەينەلى لەبىز دەپ بىلسەك قۇبا- قۇپ. ماعجانشا جىلاي بىلگەنگە، ماعجانشا جىرلاي بىلگەنگە نە جەتسىن!

جاسا، ماڭگى جاسا، ماعجان!

عۇسمان جاندىبايەۆ
adebiportal.kz


سوڭعى جاڭالىقتار