ابايدى اۋدارۋ مۇمكىن ەمەس - ۆالەري ميحايلوۆ
اق كيىمدى، دەنەلى، اق ساقالدى،
سوقىر، مىلقاۋ، تانىماس ءتىرى جاندى.
ءۇستى-باسى اق قىراۋ، ءتۇسى سۋىق،
باسقان جەرى سىقىرلاپ، كەلىپ قالدى.
دەم الىسى - ۇسكىرىك، اياز بەن قار،
كارى قۇداڭ - قىس كەلىپ، الەك سالدى.
قانداي عاجاپ ولەڭ. ۇمىتپاسام اتى «قىس» قوي دەيمىن. ءدال بۇنداي تابيعات سۋرەتىن الەم ادەبيەتىندە بىردە-ءبىر اقىن جاساي العان جوق. سونشالىقتى تابيعي، سونشالىقتى سۇيكىمدى، سونشالىقتى جانىڭا جاقىن.
اباي ولەڭدەرىن ءدال اۋدارۋ مۇمكىن ەمەس دەسەم، ارتىق ايتقاندىق بولماس. سەبەبى، بۇنداعى قاتپار- قاتپار تەرەڭ ويلار، عاجاپ يدەيالار، كەسەك- كەسەك فيلوسوفيالىق تۇيىندەر ادامدى تاڭ قالدىرادى. تاڭ قالدىرىپ قانا قويماي، وقىرماندى ۇلى ىستەرگە باستاپ، شالقار شابىت شاقىرادى. ابايدى وقىعاننان كەيىن ومىرگە دەگەن قۇشتارلىعىڭ ويانىپ، ءومىردى وزگەشە ابايشا جاقسى كورە باستايسىڭ. پوەزيانىڭ سيقىرى وسىندا جاتسا كەرەك!..
شايىردىڭ ءتارجىمالاۋدى تالاپ ەتپەيتىن دۇنيەسى - ونىڭ سازى. تىڭداپ وتىرىپ سەن وزگە الەمگە ساپار شەككەندەي بولاسىڭ. بارلىق زۇلىمدىق، جاماندىق اتاۋلىنى ۇمىتاسىڭ. بويىڭ بالقىپ، ءوز ويىڭمەن بەتپە-بەت قالاسىڭ. اباي بيىگى - الەم ويشىلدىعى مەن پوەتيكاسىنىڭ بيىگى. ءبىراق ءالى كۇنگە دەيىن وسى بيىكتىكتى، حاكىم شىڭىن باعىندىرا الماي كەلەمىز...
جەلسىز تۇندە جارىق اي،
ساۋلەسى سۋدا دىرىلدەپ.
اۋىلدىڭ جانى تەرەڭ ساي،
تاسىعان وزەن كۇرىلدەپ.
اباي ولەڭىنىڭ قۋاتتىلىعى سونشالىق، وقىعاندا كوز الدىڭا تەك كارتينالار عانا ەلەستەيدى. لەرمونتوۆتى تەرەڭ ءتۇسىنىپ، كەرەمەت اۋدارعانى مەنى وتە قۋانتتى. اباي - ءبىزدىڭ مۇرامىز، بولاشاققا باستار جولىمىز!..
ۆالەري ميحايلوۆ، «پروستور» جۋرنالىنىڭ باس رەداكتورى، اقىن، لەرمونتوۆتانۋشى
«قازاق ادەبيەتى» (2015-جىل)