كورەي ەلىنىڭ حالىق ەرتەگىلەرى
ال نيەتى جامان شال ءاردايىم جوق دەۋمەن، ساراڭدىقپەن ءومىر ءسۇرىپتى. كەرىسىنشە ودان كەڭ پەيىلدى شال كۇرىش سۇراپ كەلسە، بەرگەن كۇرىشىنىڭ جارتىسىنا قۇم قوسىپ بەرىپ، مازاق قىلادى ەكەن.
ءبىر كۇنى قايىرىمدى شالدىڭ ۇيىنە ءبىر جولاۋشى كەلىپ قونىپتى. ول ونىڭ ۇيىنە تۇنەپ شىعىپ، كەتەرىندە ءبىر قىزىل جەلپۋىش جانە كوك جەلپۋىشىن ۇمىتىپ، قالدىرىپ كەتىپتى. قايتىپ كەلىپ ونى الماپتى. ونى كەڭ پەيىلدى شال الىپ، كۇننىڭ استىندا ءبىراز تۇرىپ، قىزىل جەلپۋىشپەن جەلپىپ كورىپ ەدى. و، توبا، مۇرىنى ۇزارا ءتۇستى. ول شوشىپ كەتتى. ءسويتىپ ەكىنشى كوك جەلپۋىشتى الىپ ونىمەن دە جەلپىپ كورسە، ول ۇزارعان مۇرىندى قىسقارتىپ، اۋەلگى قالپىنا اپارادى ەكەن. بۇعان تاڭ قالعان كەڭپەيىلدى شال تاعى بىرنەشە رەت قىزىقتاپ، مۇرنىن ۇزارتىپ، قايتا قىستارتىپ كورەدى. ونى ەستىگەن كورشىسى نيەتى تار شال الگىنىڭ ەكى جەلپۋىشىن دە ۇرلاپ الىپ، ونىمەن اقشا تابۋدى ويلايدى. ءسويتىپ ۇيىنە الىپ كەلىپ، اۋلاسىندا شالقايىپ جاتىپ، ەكى جەلپۋىشتى سىناپ كوردى. باسىندا ءبىر كىشكەنە ۇزارتىپ، قايتا قىسقارتتى. ءوزىنىڭ ىسىنە بالاشا ءماز بولدى. سالدەن سوڭ وعان مىناداي جامان وي كەلدى. ەرىككەن نيەتى تار شال مۇرنى قاي جەرگە دەيىن ۇزارادى ەكەن دەپ، اياعىن كوككە كوتەرىپ قويىپ، قىزىل جەلپۋىشپەن جەلپي بەردى، جەلپي بەردى. ونىڭ مۇرنى جەلپىگەن سايىن ۇزارىپ، سوناۋ اسپاننىڭ تورىنە ءبىر- اق شىققانىن قايتەرسىڭ! ول وعان ءماز- مەيرام. ونىڭ ۇزارعان مۇرنى اسپانداعى ءبىر پەرىشتەنىڭ ءۇيىنىڭ ەدەنىن تەسىپ شىعىپتى.
اقىماق شالدىڭ قىلىعىنا اشۋلانعان اسپانداعى پەرىشتە ونىڭ مۇرنىن، ۇيىندەگى دىڭگەكتىڭ بىرىنە بايلاپ تاستاپتى. ونى اقىماق شال بايقامادى. ويىندا دانەڭە جوق، ۇزارعان مۇرنىن قىسقارتپاق بولىپ، كوك جەلپۋىشپەن جەلپىگەن ەكەن. سويتسە الگى جەلپىگەن سايىن مۇرنى شالدىڭ ءوزىن كوككە كوتەرىپ اكەتىپتى. تۋرا اسپانداعى الگى پەرىشتەنىڭ ءۇيىنىڭ دىڭگەگىنە تاقاعان ساتتە ول مۇرنىن شەشىپ قويا بەرە سالىپتى. شەشكەن بەتتە گۇرس ەتىپ جەرگە قۇلاپتى. جەرگە قۇلاعان الگى بەيشارا شالدان نە قالدى دەيسىڭ؟ ! ءسويتىپ ونىڭ بايلىعى مەن ۇيىنە قايىرىمدى، كەڭپەيىلدى شال يەلىك ەتىپتى. ءبىراق ول ونىڭ دۇنيەسىنىڭ ءبارىن اۋىل ادامدارىنا تاراتىپ بەرىپ، ولارمەن بىرگە ءبولىسىپ ءومىر سۇرگەن ەكەن.
كولەڭكە ساتىپ العان جىگىت
بۇرىن بەلگىسىز ءبىر اۋىلدا قاناعات دەگەندى بىلمەيتىن تويىمسىز باي ءومىر ءسۇرىپتى. نەگە سونداي قاناعاتسىز ەكەنى بەلگىسىز، ومىرىندە باسقا ادامعا بىردە- ءبىر رەت كومەكتەسپەگەن ەكەن. باي ءۇيىنىڭ تۋرا الدىندا ءبىر اعاش ءوسىپ تۇرادى. جاز بولسا سول تالدىڭ تۇبىندە باي ءوزى كورپەشە توسەپ، جاتىپ دەمالعاندى ۇناتاتىن. سول اۋىلدا ءبىر اقىلدى، جانى تازا، جاس بويداق جىگىت تۇرىپ جاتادى. ءبىر كۇنى الگى بويداق جىگىت سىرتتاعى كۇرىش القابىندا جۇمىس جاساپ جۇرەدى. كۇن قاتتى ىستىق بولعان سوڭ، ول الگى باي ءۇيىنىڭ الدىنداعى تالدىڭ كولەڭكەسىنە بارىپ جايعاسادى. تال كولەڭكەسىندە ۇيىقتاپ جاتقان بايدىڭ جانىنا بارىپ، بويداق جىگىت تىنىعىپ جاتادى. ءبىر كەزدە دەمالىپ جاتقان الگى باي ويانىپ:
- ەي، اقىماق، سەن بىرەۋدىڭ كولەڭكەسىندە دەمالىپ جاتقانىڭ قالاي؟ - دەيدى. قارىندى دا، قالتالى بايدىڭ سوزىنە تاڭ قالعان بويداق جىگىت شوشىپ كەتەدى. كوزدەرى الايىپ قاراپ قالىپتى. ءبىر كەزدە ول بايدان:
- مىرزا، مىناۋ اعاشتىڭ كولەڭكەسى دە ءسىزدىڭ زاتىڭىز با؟ ءسىزدىڭ مەنشىگىڭىز بە؟ - دەپ سۇرايدى.
- مىنانداي اقىماقتى كوردىڭ بە؟ مىنا تالدى مەنىڭ ارعى اتالارىم مەن بابالارىم ەگىپ كەتكەن. ءبىزدىڭ اۋلەتتىڭ زاتى بولماعاندا، كىمنىڭ زاتى بولادى دەپ ەدىڭ؟ تەز تابانىڭدى جالتىرات بۇل جەردەن!
بويداق جىگىت بايدىڭ ءسوزىن ەستىپ، وعان زىعىردانى قايناپ، جەك كورىپ قالادى. «قانشا بابالارىنىڭ ەگىپ كەتكەن تالى بولسا دا، مىناداي اپتاپتا كولەڭكەدەن قۋۋ - ادام اقىلىنا سيمايتىن ءىس قوي» ، - دەپ ويلاعان بويداق جىگىت، بايدى قالاي تاقىرعا وتىرعىزىپ الداسام ەكەن دەپ، قايتادان ءسوز باستايدى .
- مىرزا، مەن سونى دا بىلمەي، قاتەلىك جاساعان ەكەنمىن. اعاشتىڭ كولەڭكەسى ماعان سونداي قاجەت ەدى، ونى ماعان ساتساڭىز قالاي، ا؟ - دەپ بويداق جىگىت وعان قارادى. بويداق جىگىتتىڭ ءسوزىن ەستىگەن باي بىردەن باسىن جەردەن جۇلىپ الىپ، ويلانىپ قالادى.
- اقشا تولەپ، مىنا تالدىڭ كولەڭكەسىن ساتىپ الامىن دەيسىڭ بە؟
- ءيا، سولاي، مىرزا.
- جاقسى، ولاي بولسا اعاشتىڭ كولەڭكەسىن ساعان ساتامىن.
- مىرزا، ەندى قانشاعا بەرەسىز؟
- ىمممم.. . بىلاي ءوزى، تالدىڭ كولەڭكەسىنىڭ ۇلكەندىگى مەن جالپاقتىعىنا قاراي بەس نيان اقشا بەرەسىڭ!
بايدىڭ سۇراعانى كوپ بولسا دا، سول كۇنى العان قارىزىنا بويداق جىگىت تاۋەكەلگە بەل بۋىپ، تالدىڭ كولەڭكەسىن ساتىپ الادى.
- ال، جاقسى. ساناپ الىڭىز. بەس نيان.
- بىرەۋ، ەكەۋ، ۇشەۋ، تورتەۋ، بەسەۋ. دۇرىس، بولدى. بۇدان بىلاي مىناۋ - سەنىڭ مەنشىك كولەڭكەڭ!
- ءيا، دۇرىس ايتاسىز، مىرزا. ارينە! ەندى ءسىز مىنا كولەڭكەنىڭ استىنان شىعىڭىز تەز!
«اقىماق! بايىعانىڭدى كورەيىن. اعاشتىڭ كولەڭكەسى نە پايدا اكەلەر ەكەن؟ .. « - دەپ باي باسقا اعاشتىڭ كولەڭكەسىنە ورنىن اۋىستىرىپ، بەس نيانىن ساناپ ءماز بولىپ جاتادى.
ءبىرازدان كەيىن كۇننىڭ كوزى باتىس جاققا ءتۇستى. كۇننىڭ باتۋى ۇزاق بولعان سوڭ، بويداق جىگىت ساتىپ العان اعاشتىڭ كولەڭكەسى بايدىڭ اۋلاسىنىڭ ىشىنە سوزىلىپ ءتۇستى. بويداق جىگىت مەنشىك كولەڭكەسىنىڭ سوڭىنان ءجۇرىپ، بايدىڭ اۋلاسىنا قاراي ورنىن اۋىستىردى. ءبىراق بۇعان باي اشۋلاندى.
- سەن اقىماق! باسقانىڭ اۋلاسىنا قالاي باسا- كوكتەپ كىرەسىڭ؟ نەعىپ جاتىرسىڭ، شىقپايسىڭ با؟
- مىرزا، مەن اعاشتىڭ كولەڭكەسىندە تىنىعىپ جاتىرمىن. ءسىز بەس نيانعا ساتقان اعاشتىڭ كولەڭكەسى ەمەس پە بۇل؟ !
بۇل سوزدەردى بويداق جىگىت ساسپاي ايتادى. بويداق جىگىتتىڭ ءسوزىنىڭ جانى بار، باي ودان ءارى اۋزىن اشا المادى. كۇننىڭ جىلجۋىنا قاراي، اعاشتىڭ كولەڭكەسى دە جىلجىپ، بايدىڭ ءۇيىنىڭ ىشىنە ءتۇستى. بويداق جىگىت اياعىن دا شەشپەي، بايدىڭ ءۇيىنىڭ كىرە بەرىس بولمەسىنە جايعاسىپ وتىرىپ الدى، كەيدە جاتتى دا. بۇنى كورگەن باي تاعى اشۋلانىپ:
- سەن نەگە ءبىزدىڭ ۇيگە اياقپەن كىرەسىڭ؟ تەز شىق! - دەدى.
- نە دەپ تۇرسىڭ، مىرزا؟ مەن جاتقان جەر، ءسىز ساتقان اعاشتىڭ كولەڭكەسى ەمەس پە؟ مەن تەك سونىڭ سوڭىنان ءجۇرىپ وتىرمىن. ول قايدا تۇسەدى، قايدا بارادى مەن سول جەرگە بارىپ تىنىعىپ، دەمالامىن. جاتامىن با، وتىرامىن با، شالقايامىن با، تۇرامىن با ءوزىم بىلەمىن.
الدەقاشان ساتىپ جىبەرگەن اعاشتىڭ كولەڭكەسى بولعان سوڭ، باي بۇل ءسوزدى ەستىپ، قارسى ءبىر اۋىز ءسوز ايتا المادى. ءبىراز ۋاقىت وتكەن سوڭ اعاش كولەڭكەسى بايدىڭ ءۇيىنىڭ تورگى بولمەسىنە دەيىن ءتۇستى. بۇل جولى دا بويداق جىگىت اياعىن شەشپەستەن، كولەڭكەنىڭ سوڭىنان بايدىڭ ءۇيىنىڭ تورگى بولمەسىنە دەيىن كىرىپ الدى. ول ءۇيدىڭ ىشىنە كىرىپ، ءۇي ىشىندەگى ادامدارعا زەكي باستادى.
«تۇرىڭدار بىلاي! بۇل اعاشتان تۇسكەن كولەڭكە - مەنىڭ كولەڭكەم! ەشكىمنىڭ بۇل كولەڭكەنىڭ استىندا تۇرۋىنا دا، جاتۋىنا دا بولمايدى. تەز شىعىڭدار دەيمىن!» - دەگەن بويداق جىگىتكە ءۇي ىشىندەگى بايدىڭ وتباسى ەشتەڭە ىستەي المادى. بايدىڭ وتباسى بويداق جىگىتكە اعاشتىڭ كولەڭكەسىن ساتقانى تۋرالى ەستىگەن سوڭ ۇيدە ۇرىس- كەرىس بولىپ، بايدان مازا كەتتى. بايعا ايەلى دە، بالالارى دا ۇرىستى. ەندى ساتقان اعاشتىڭ كولەڭكەسىن قايتىپ الا المايدى. كەش باتسا اعاشتىڭ كولەڭكەسى جوعالا سالىسىمەن بويداق جىگىت ءۇي ىشىنەن شىعىپ، ءوز ۇيىنە قايتىپ وتىرادى. كەلەسى كۇندەرى دە بويداق جىگىت اعاشتىڭ كولەڭكەسى تۇسكەن جەرگە كەلىپ جاتادى. بايدىڭ ۇيىنە تۇسسە سوعان بارادى. ءسويتىپ بايدىڭ ەس- اقىلىن دا، ءۇيىنىڭ ءىشىنىڭ اپتەر- تاپتەرىن شىعارادى.
باي ءبىر كۇنى بويداق جىگىتكە ساتقان كولەڭكەسىن قايتارىپ الۋعا كىرىستى. «مىنا اقشانى بەرەيىن، بۇنى ەشكىم ەستىمەسىن. قايتىپ كولەڭكەمدى وزىمە سات» ، - دەيدى باي جالبارىنىپ. الايدا بايدىڭ سوزىنەن كەيىن مۇمكىندىگى قولىندا تۇرعان بويداق جىگىت كونبەيدى. «ءسىز نە دەپ تۇرسىز. مىنا اعاشتىڭ كولەڭكەسى بولماسا، دەمالاتىن جەر بولمايدى. ونى قايتىپ ساتا المايمىن» ، - دەيدى جىگىت. باي: «مەنىڭ جاعدايىمدى ويلا! قالاساڭ ۇستىنە تاعى بەس نيان قوسىپ بەرەيىن» ، - دەيدى. باي قانشا جىلى- جىلى سويلەسە دە، بويداق جىگىت ساتپادى. «قىستا مىناداي كولەڭكەنى باسقاعا ساتا المايسىڭ. مىنا كولەڭكەنى قايتىپ ساتىپ الامىن دەسەڭىز، بەس مىڭ نياندى ساناپ بەرىڭىز!» ، - دەيدى جىگىت. باي ءوزىنىڭ قاتەلەسكەنىن ايتىپ وكىندى. ول جەر تەپكىلەپ اشۋلاندى. كۇن باتىپ اعاشتىڭ كولەڭكەسى جوعالا سالىسىمەن جىگىت ءوز ۇيىنە قايتادى. سودان كەيىن بىرنەشە كۇن بويى ول تاعى بايعا مازا بەرمەيدى. بايدىڭ وتباسى ءۇيدى قالدىرىپ، الىس جاققا قاشىپ كەتۋگە ءماجبۇر بولادى. سوڭىندا بەس نيانعا كولەڭكە ساتىپ العان بويداق جىگىت بايدىڭ بۇكىل ۇلكەن ۇيىنە يە بولىپ قالىپتى. ءسويتىپ اۋىل ادامدارىنا قايىرىمدىلىق قىلىپ، كولەڭكەسىندە دەمالدىرادى ەكەن.
نەسى قاتە؟
بۇرىن ءبىر اۋىلدا ساراڭ شال ءومىر ءسۇرىپتى. ءبىر جىلى قىستىڭ ءبىر كۇنىندە سىرتتا قار جاۋىپ، ساراڭ شال ءوزىنىڭ جىلى توسەگىندە جاتادى. «بۇگىنگى كۇندەي جاقسى كۇندە ءبىر جاسايتىن ءىس بار ما؟ « ، - دەپ ىشتەي ويلانىپ وتىردى. سىرتتا قار كۇرەپ جۇرگەن قۇلىن كورىپ، ونى ساراڭ شال شاقىرىپ الادى.
- ەي، بەيشارا قۇل، بەرى كەل مىندا!
- شاقىردىڭىز با؟ - دەپ ۇيىندەگى قۇلى ەنتىگىپ، جۇگىرىپ جەتىپ كەلەدى.
- اڭعا شىعامىن، اڭعا شىعۋ دايىندىعىن جاسا!
- مىناداي قار جاۋىپ تۇرعان كۇنى مە؟
- ەي، اقىماق! مىناداي قار جاۋىپ تۇرعان كۇن - ناعىز اڭعا شىعاتىن كۇن. تەز دايىندا!
- جاقسى، ايتقانىڭىز بولسىن!
ساراڭ شالدىڭ سورلى قۇلى ساداق پەن جەبەنى دايىندادى. اڭعا كەرەكتى جاراقتىڭ ءبارىن الادى. تۇسكى استى دا دايىنداپ الۋ ءۇشىن ساراڭنىڭ قۇلى اس ۇيگە كىرەدى. ونداعى ايەلدەرگە: « ءۇي يەسى جەيدى، دامدىلەپ جاسا!» ، - دەپ ءتۇس مەزگىلىندە جەيتىن تاماقتى دايىنداتقىزىپ جاتتى. اس ۇيدە جولعا الاتىن تاماقتى جاساتىپ جاتقاندا، ساراڭ شال ونى ىزدەپ:
- قايدا ءجۇرسىڭ سەن؟ - دەپ ساراڭ شال قۇلىن شاقىردى.
- مەن تۇسكى تاماقتى دايىنداتىپ جاتىر ەدىم، - دەيدى قۇلى.
- قايداعى تۇسكى اس؟ ! تەز اڭنىڭ جاراقتارىن دايىندا! كەتتىك!
ءسويتىپ ەكەۋى جولعا شىقتى. قار باسىپ قالعان تاۋ اق تەڭىز سەكىلدى كورىندى. ساراڭ شال مەن قۇلى اڭ ىزدەپ جولدان اداستى. بىرەسە تاۋدىڭ بيىگىنە شىقتى، بىرەسە تاۋدىڭ ەتەگىنە ءتۇستى. تاۋ اڭدارىنىڭ قۇلاعى تۇرماق، ءىزى دە كورىنبەدى. ساراڭ شال مەن قۇلى ابدەن دىڭكەلەرى قۇرىپ، قاتتى شارشاپ قاردىڭ ۇستىنە وتىرادى. سول كەزدە ءبىر قىرعاۋىل ولارعا قاراي كەلە جاتقان ەدى. ساراڭ شال ساداعىن الىپ، ونى كوزدەپ اتىپ ءتۇسىردى. قۇلاپ تۇسكەن قىرعاۋىلدى قۇلىنا العىزدى. قۇلى ونى ۇستاپ الىپ كەلدى.
- كەرەمەت مەرگەن ەكەنسىز!
- ەي، وسىنى دا ازىق دەپ. اڭعا شىققان سوڭ جوق دەگەندە جامان قابان، شوشقا اتىپ الىپ قايتۋ كەرەك قوي!- دەپ ساراڭ شال ماقتاندى. ۇزاق ءجۇرىپ ساراڭ شال مەن قۇلىنىڭ قارىندارى اشا باستادى. ءسويتىپ ەكەۋى الدىمەن الگى قىرعاۋىلدىڭ ەتىن ءپىسىرىپ جەپ، سوسىن جۇمىستارىن جالعاستىرماق بولادى. ءدامدى قىرعاۋىل تۇسكى استىڭ تاماعى بولعان سوڭ، قۇل كوڭىلدەنىپ كەتتى. وتتا تۇرعان قىرعاۋىل ەتى ءپىسىپ، قۇس ەتىنىڭ ءيىسى مۇرىندى جارا باستادى. كەدەي قۇلدىڭ اۋزىنىڭ سىلەكەيى اقتى. قاسىندا وتىرعان مىرزاسىنىڭ دا سىلەكەيى شۇبىرىپ وتىرعانى بەلگىلى ەدى. ەت ءپىسىپ قالعان كەزدە، ساراڭ شال ءبىر قۋلىق ويلاپ تابادى. «قۇل ەشتەڭە ىستەمەدى، ەندى قازىر قالايشا مەنىمەن بىرگە ءبارىن ءبولىسىپ جەيدى؟ ! مەن جالعىز جەيتىن امال جوق پا؟ « - دەپ ىشىنەن ويلاندى. ءبىر كەزدە تىزەسىن ءبىر سوعىپ، تاپقانداي قۋانىپ كەتتى.
- ەي، اقىماق قۇل! مىناداي ادەمى تابيعاتتا تەك قارىن تويدىرۋدى ويلاساق نە بولماق؟ مۇنىمىز ۇيات ەمەس پە؟ ! ەت پىسكەنشە ءبىز ەكەۋىمىز ولەڭ جازايىق!- دەيدى ساراڭ شال. ونىڭ ايتىپ وتىرعانىنا قۇلى رەنجىپ:
- وزەگىمىز تالىپ، قارىن اشىپ ولەيىك دەپ وتىرمىز. ودان دا الدىمەن تاماق ءىشىپ الدەنىپ الايىق، سوسىن ولەڭ جازايىق!- دەيدى.
- ەي، اقىماق قۇل. مي بار ما سەندە؟ ولەڭدى ءبىرىنشى شىعارعان ادام، مىنا ەتتىڭ ءبارىن جەيدى، - دەيدى ساراڭ شال.
بۇعان قۇل ويلانىپ قالىپ ەدى، ساراڭ شال قۋانىپ كەتتى.
- ەي، اقىماق. وڭاي ءىس دەپ ويلاما! شۋماقتىڭ ەڭ سوڭىندا «ەكەن» دەگەن جالعاۋدى قوسىپ، ءۇش جول ولەڭ شىعارىپ كور. ادەتتە ءتورت جول ولەڭ جازادى. مەن ساعان وڭاي بولسىن دەپ ادەيى ءۇش جول قىلىپ الىپ وتىرمىن، - دەدى ساراڭ شال وعان بۇرىلىپ. سولاي دەپ ايتىپ الىپ ىشىنەن: «قۇل تاقىرىپقا ارنايى ولەڭ شىعارا المايتىنى ايدان انىق. قىرعاۋىلدىڭ ەتىنىڭ ءبارىن ءوزىم جەيتىن بولدىم» ، - دەپ قۋاندى ساراڭ. ول كەزدە ونىڭ قۇلى ولەڭ جازۋدى بىرتىندەپ ويلاپ وتىردى. ەتكە قاراپ ءتۇرى بۇزىلىپ وتىر ەدى، ءبىر كەزدە ءجۇزى بال- بۇل جانىپ قۋانىپ كەتتى. ساراڭ شالدىڭ قۇلى قىرعاۋىلدىڭ ءبىر جاعىن ءبولىپ الىپ اۋزىنا سالدى. سوسىن بىلاي دەدى: « ءبارى ءپىستى مە ەكەن، ءدامدى مە ەكەن، ال جەپ كورسەك پە ەكەن؟ « - دەپ ول ەتتىڭ ءبىرازىن اۋزىنا سالىپ وپىرىپ جەي باستادى. شال وعان قاراپ: «ەي، اقىماق، سەن ولەڭ جازباي جاتىپ ەتتىڭ ءبارىن جەپ جاتىرسىڭ عوي»، - دەپ كىجىندى. قۇلى وعان قارسى ءۋاج ايتتى.
- مىرزا، مەن ولەڭنىڭ ءبارىن شىعارىپ قويدىم، - دەپ ەتىن جەي باستادى. وعان ساراڭ شال اشۋلانىپ: «قاشان ولەڭ جازدىڭ؟ « - دەپ جازعىردى. قۇلى ولەڭدى تۇگەل جازىپ شىققانىن ايتتى. ساراڭ شالعا سول ولەڭدەرىن قايتىپ رەت- رەتىمەن، جول- جولىمەن وقىپ بەردى.
«ءبارى ءپىستى مە ەكەن؟
ءدامدى مە ەكەن؟
جەپ كورسەك پە ەكەن؟ « - دەگەن ولەڭىن وقىپ بەردى. ولەڭنىڭ ىشىندە «ەكەن» دەگەن جالعاۋدىڭ ۇيقاسىپ جازىلىپ تۇرعانىن ايتىپ، «نەسى قاتە؟ « دەپ سۇرادى ول ساراڭ شالدان. مىنە وسىلايشا قۇل ەتتىڭ ءبارىن ءوزى جەپ تاۋىسقان ەكەن. ال ساراڭ شال بولسا وعان قاراپ، ابدەن قارنى اشىعىپتى.
كورەي تىلىنەن اۋدارعان داستان اقاش
(«سيقىرلى تاياق» ، «تاسباقا مەن قويان»،
«كورەي ەلىنىڭ حالىق ەرتەگىلەرى» دەگەن بىرنەشە ەرتەگى كىتاپتاردىڭ اۆتورى)
adebiportal.kz