اسانقايعى ءسابيت ۇلىنىڭ ولەڭدەرى

None
اسانقايعىىنىڭ «قىرىندا كيىك جايلاعان»، «ءاي، حان، مەن ايتپاسام، بىلمەيسىڭ»، «ەدىل بول دا، جايىق بول»، «قۇيرىعى جوق ، جالى جوق» سەكىلدى جىر، تولعاۋلارى ۇسىنىلدى

قىرىندا كيىك جايلاعان

... قىرىندا كيىك جايلاعان،

سۋىندا بالىق ويناعان،

ويماۋىتتاي توعاي ەگىننىڭ

ويىنا كەلگەن اسىن جەيتۇعىن،

جەمدە كەڭەس قىلمادىڭ،

جەمنەن دە ەلدى كوشىردىڭ.

ويىل دەگەن ويىندى،

وتىن تاپساڭ، تويىندى.

ويىل كوزدىڭ جاسى ەدى،

ويىلدا كەڭەس قىلمادىڭ،

ويىلدان ەلدى كوشىردىڭ.

ەلبەڭ-ەلبەڭ جۇگىرگەن،

ەبەلەك وتقا سەمىرگەن،

ەكى سەمىز قولعا الىپ،

ەرلەر جورتىپ كۇن كورگەن

ەدىل دەگەن قيانعا،

ەڭكەيىپ كەلدىڭ تار جەرگە،

مۇندا كەڭەس قىلمادىڭ.

كەڭەستىڭ ءتۇبى نارادۋ،

جانىبەك اتتى جاقسى حان،

ەدىل مەنەن جايىققا،

كاۋىرگە قالا سالدىردىڭ،

اقىلدى بەلدەن شالدىردىڭ،

كوڭىلدى جامان قالدىردىڭ.

كوڭىل قالماي، نە قىلسىن،

توڭىرەك ءجۇزدى، قوي كوزدى،

اسپەتتەگەن بالاڭدى

اتاسى نالەت كاۋىرگە

كۇندەردىڭ كۇنى بولعاندا،

باس بۇلعاماي بەرەرسىڭ!

نالەت ءبىزدىڭ جۇرىسكە!

ەدىل مەنەن جايىقتىڭ

ءبىرىن جازعا جايلاساڭ،

ءبىرىن قىسقا قىستاساڭ،

ال قولىڭدى مالارسىڭ

التىن مەنەن كۇمىسكە!

ارقادا جاتىپ اقىرعان،

الاماندى شاقىرعان،

امالدى كاۋىر العاندا،

قيامەت-قايىم بولعاندا،

جانىبەك اتتى جاقسى حان،

بالانى سەنەن سۇرارمىن!

ءاي، حان، مەن ايتپاسام، بىلمەيسىڭ.

اي، حان، مەن ايتپاسام، بىلمەيسىڭ،

ايتقانىما كونبەيسىڭ.

شابىلىپ جاتقان حالقىڭ بار،

ايماعىن كوزدەپ كورمەيسىڭ.

قىمىز ءىشىپ قىزارىپ،

ماستانىپ، قىزىپ تەرلەيسىڭ،

وزىڭنەن باسقا حان جوقتاي

ەلەۋرەپ نەگە سويلەيسىڭ؟!

قورعان سالدىڭ بەينەت قىپ،

قىزمەتشىڭ جاتىر ءىشىپ-جەپ.

ون سان نوعاي ءبۇلىنىپ،

ارتىڭدى الار ورىس كەپ،

ونى نەگە بىلمەيسىڭ؟!

قاتىن الدىڭ قارادان،

ايرىلدىڭ حاندىق جورادان،

ەل ۇستايتىن ۇل تاپپاس،

ايرىلار اتا مۇرادان!

مۇنى نەگە بىلمەيسىن!؟

قۇلادىن قۇستىڭ قۇلى ەدى،

تىشقان جەپ ءجۇنىن تۇلەدى.

اققۋ - قۇستىڭ تورەسى،

ەن جايلاپ كولدى ءجۇر ەدى.

اڭدىپ جۇرگەن كوپ دۇسپان

ەلگە جاۋ بوپ كەلەدى:

قۇلادىن قۋدى ولتىرسە -

ءوز باسىڭا كەلەدى!

قۇلىڭ كوپ سەنى ولتىرەر،

وسىنى اسان بىلەدى،

مۇنى نەگە بىلمەيسىڭ؟!

اراسىنان قىتاي، ورىستىڭ

قورعان ساپ تىنىش جاتىرسىڭ،

ءوزىڭ - جانىبەك، ەلدەن اسقان باتىرسىڭ!

ءتىل الساڭ، ىزدەپ قونىس كور،

جەلمايا ءمىنىپ جەر شالسام،

تاپقان جەرگە ەل كوشىر،

مۇنى نەگە بىلمەيسىڭ!؟

بۇل ارادان كوشپەسەڭ،

ايتقانىما تۇسپەسەڭ،

كاۋىر الار قالاڭدى،

شۋلاتار قاتىن-بالاڭدى!!

وسىنى كوردىم تۇسىمدە،

ءبىل دەسە دە بىلمەيسىڭ!

اي، جانىبەك، ويلاساڭ،

قيلى، قيلى زامان بولماي ما؟

سۋدا جۇرگەن اق شورتان

قاراعاي باسىن شالماي ما؟

مۇنى نەگە بىلمەيسىڭ!؟

قوش، امان بول، جانىبەك،

ەندى مەنى كورمەيسىڭ!

ەدىل بول دا، جايىق بول

ەدىل بول دا، جايىق بول،

ەشكىممەنەن ۇرىسپا.

جولداسىڭا جاۋ تيسە،

جانىڭدى اياپ تۇرىسپا.

ەردىڭ قۇنى بولسا دا،

الدىڭا كەلىپ قالعان سوڭ،

قول قۋسىرىپ بارعان سوڭ،

اسا كەش تە قويا بەر،

بۇرىنعىنى قۋىسپا.

اقىڭ بولسا بىرەۋدە،

ايىبىن تاپ تا الا بەر،

ەرەگەسىپ ۇرىسپا.

سەنىكى ءجون بولسا دا،

اتىڭ شىقپاس دۇرىسقا.

مىنەزى جامان ادامعا

ەندى قايتىپ جۋىسپا.

ءتاۋىر كورەر كىسىڭمەن

جالعان ايتىپ سۋىسپا.

ولەتۇعىن تاي ءۇشىن،

كوشەتۇعىن ساي ءۇشىن،

جەلكە تەرىڭ قۇرىسىپ،

اركىممەنەن ۇرىسپا.

اشۋ - دۇسپان، ارتىنان

ءتۇسىپ كەتسەڭ قايتەسىڭ

ءتۇبى تەرەڭ قۋىسقا!..

قۇيرىعى جوق ، جالى جوق

قۇيرىعى جوق، جالى جوق، قۇلان قايتىپ كۇن كورەر؟!

اياعى جوق، قولى جوق، جىلان قايتىپ كۇن كورەر!؟

شىبىن شىقسا جاز بولىپ، تازدار قايتىپ كۇن كورەر؟!

جالاڭ اياق بالاپان، قازدار قايتىپ كۇن كورەر!؟

سوڭعى جاڭالىقتار